ایوب 32

1 آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.

2 شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога

3 او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да му намерят отговор.

4 الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото другите бяха по-стари от него.

5 اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.

6 الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.

7 زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.

8 ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.

9

Не че човеците са велики, за това ще са и мъдри, Нито че са стари, за това ще разбират правосъдието.

10 پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.

11 من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;

12

Внимателно ви слушах, И ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;

13 به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.

14 اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

Понеже той не е отправил думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.

15 شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.

16 آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?

17 نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.

18 حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.

19 مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.

20 باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.

21 من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.

22 چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

Защото не зная да лаская; Иначе Създателят ми би ме отмахнал веднага.