ایوب 31

1 با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

Fiz concerto com os meus olhos: como pois atentaria numa virgem?

2 خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?

3 آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?

4 آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

Ou não vê ele os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?

5 من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano

6 بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),

7 اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se às minhas mãos se apegou coisa alguma,

8 باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendência arrancada até à raiz.

9 اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições à porta do meu próximo,

10 باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

Então moa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ela.

11 زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

Porque é uma infâmia, e é delito pertencente aos juízes.

12 و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

Porque fogo é que consomem até à perdição, e desarreigaria toda a minha renda.

13 اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando eles contendiam comigo,

14 چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?

15 چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

Aquele que me fez no ventre não o fez também a ele? ou não nos formou do mesmo modo na madre?

16 هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfalecer os olhos da viúva,

17 یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

Ou só comi o meu bocado, e o órfão não comeu dele

18 و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pai, e o guiei desde o ventre de minha mãe),

19 اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

Se a alguém vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,

20 لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

Se os seus lombos me não abençoaram, se ele não se aquentava com as peles dos meus cordeiros,

21 اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

Se eu levantei a minha mão contra o órfão, porquanto na porta via a minha ajuda,

22 بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

Então caia do ombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.

23 هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia suportar a sua alteza.

24 هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

Se no ouro pus a minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és a minha confiança;

25 و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;

26 هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,

27

E o meu coração se deixou enganar em oculto, e a minha boca beijou a minha mão,

28 چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

Também isto seria delito pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.

29 هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

Se me alegrei da desgraça do que me tem ódio, e se eu exultei quando mal o achou

30 هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

(também não deixei pecar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),

31 هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos desse da sua carne! nunca nos fartariamos dela:

32 هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.

33 هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, ocultando o meu delito no meu seio;

34

Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das famílias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.

35 ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversário escreva um livro.

36 و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

Por certo que o levaria sobre o meu ombro, sobre mim o ataria por coroa.

37 تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

O número dos meus passos lhe mostraria: como príncipe me chegaria a ele.

38 اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,

39

Se comi a sua novidade sem dinheiro, e sufoquei a alma dos seus donos,

40 باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.