ایوب 31

1 با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

J’avais fait un pacte avec mes yeux, Et je n’aurais pas arrêté mes regards sur une vierge.

2 خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

Quelle part Dieu m’eût-il réservée d’en haut? Quel héritage le Tout-Puissant m’eût-il envoyé des cieux?

3 آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

La ruine n’est-elle pas pour le méchant, Et le malheur pour ceux qui commettent l’iniquité?

4 آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

Dieu n’a-t-il pas connu mes voies? N’a-t-il pas compté tous mes pas?

5 من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

Si j’ai marché dans le mensonge, Si mon pied a couru vers la fraude,

6 بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

Que Dieu me pèse dans des balances justes, Et il reconnaîtra mon intégrité!

7 اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

Si mon pas s’est détourné du droit chemin, Si mon cœur a suivi mes yeux, Si quelque souillure s’est attachée à mes mains,

8 باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

Que je sème et qu’un autre moissonne, Et que mes rejetons soient déracinés!

9 اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

Si mon cœur a été séduit par une femme, Si j’ai fait le guet à la porte de mon prochain,

10 باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

Que ma femme tourne la meule pour un autre, Et que d’autres la déshonorent!

11 زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

Car c’est un crime, Un forfait que punissent les juges;

12 و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

C’est un feu qui dévore jusqu’à la ruine, Et qui aurait détruit toute ma richesse.

13 اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

Si j’ai méprisé le droit de mon serviteur ou de ma servante Lorsqu’ils étaient en contestation avec moi,

14 چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

Qu’ai-je à faire, quand Dieu se lève? Qu’ai-je à répondre, quand il châtie?

15 چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

Celui qui m’a créé dans le ventre de ma mère ne l’a-t-il pas créé? Le même Dieu ne nous a-t-il pas formés dans le sein maternel?

16 هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

Si j’ai refusé aux pauvres ce qu’ils demandaient, Si j’ai fait languir les yeux de la veuve,

17 یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

Si j’ai mangé seul mon pain, Sans que l’orphelin en ait eu sa part,

18 و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

Moi qui l’ai dès ma jeunesse élevé comme un père, Moi qui dès ma naissance ai soutenu la veuve;

19 اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

Si j’ai vu le malheureux manquer de vêtements, L’indigent n’avoir point de couverture,

20 لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

Sans que ses reins m’aient béni, Sans qu’il ait été réchauffé par la toison de mes agneaux;

21 اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

Si j’ai levé la main contre l’orphelin, Parce que je me sentais un appui dans les juges;

22 بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

Que mon épaule se détache de sa jointure, Que mon bras tombe et qu’il se brise!

23 هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

Car les châtiments de Dieu m’épouvantent, Et je ne puis rien devant sa majesté.

24 هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

Si j’ai mis dans l’or ma confiance, Si j’ai dit à l’or: Tu es mon espoir;

25 و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

Si je me suis réjoui de la grandeur de mes biens, De la quantité des richesses que j’avais acquises;

26 هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

Si j’ai regardé le soleil quand il brillait, La lune quand elle s’avançait majestueuse,

27

Et si mon cœur s’est laissé séduire en secret, Si ma main s’est portée sur ma bouche;

28 چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

C’est encore un crime que doivent punir les juges, Et j’aurais renié le Dieu d’en haut!

29 هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

Si j’ai été joyeux du malheur de mon ennemi, Si j’ai sauté d’allégresse quand les revers l’ont atteint,

30 هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

Moi qui n’ai pas permis à ma langue de pécher, De demander sa mort avec imprécation;

31 هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

Si les gens de ma tente ne disaient pas: Où est celui qui n’a pas été rassasié de sa viande?

32 هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

Si l’étranger passait la nuit dehors, Si je n’ouvrais pas ma porte au voyageur;

33 هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

Si, comme les hommes, j’ai caché mes transgressions, Et renfermé mes iniquités dans mon sein,

34

Parce que j’avais peur de la multitude, Parce que je craignais le mépris des familles, Me tenant à l’écart et n’osant franchir ma porte…

35 ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

Oh! Qui me fera trouver quelqu’un qui m’écoute? Voilà ma défense toute signée: Que le Tout-Puissant me réponde! Qui me donnera la plainte écrite par mon adversaire?

36 و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

Je porterai son écrit sur mon épaule, Je l’attacherai sur mon front comme une couronne;

37 تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

Je lui rendrai compte de tous mes pas, Je m’approcherai de lui comme un prince.

38 اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

Si ma terre crie contre moi, Et que ses sillons versent des larmes;

39

Si j’en ai mangé le produit sans l’avoir payée, Et que j’aie attristé l’âme de ses anciens maîtres;

40 باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

Qu’il y croisse des épines au lieu de froment, Et de l’ivraie au lieu d’orge! Fin des paroles de Job.