ایوب 31

1 با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

我同我的眼立了約，決不注視處女。

2 خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

天主由上所注定的一分是什麼﹖全能者由高處所給的產業是什麼﹖

3 آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

豈不是為惡人注定了喪亡，為作孽的人注定了災殃﹖

4 آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

他豈不監視我的行徑，計算我的腳步﹖

5 من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

我若與虛偽同行，我的腳若趨向詭詐，

6 بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

願天主以公正的天平秤量我，他必知道我的純正。

7 اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

我的腳步如果離開了正道，我的心如果隨從了眼目之所見，我的手若持有不潔，

8 باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

那麼，我種的，情願讓別人來吃；我栽的，情願讓別人拔出。

9 اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

我的心如果為婦女所迷，我如果曾在鄰人門口等候婦女，

10 باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

就讓我的妻子給人推磨，讓別人與她同寢。

11 زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

因為這是淫行，是應受嚴刑的罪惡；

12 و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

是一種焚燒至毀滅的火，燒盡我全部產業的火。

13 اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

當我的僕婢與我爭執時，我若輕視他們的權利，

14 چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

天主起來時，我可怎麼辦呢﹖他若追問，我可怎樣回答﹖

15 چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

在母胎造成我的，不是也造了他們﹖在母胎形成我們的，不是只有他一個﹖

16 هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

我何時曾拒絕了窮苦人的渴望，我何時曾使寡婦的眼目頹喪﹖

17 یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

我何時獨自吃食物，而沒有與孤兒共享﹖

18 و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

因為天主自我幼年，就像父親教養了我；自我出了母胎，就引導了我。

19 اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

如果我見了無衣蔽體的乞丐，無遮蓋的窮人，

20 لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

如果他的心沒有向我道謝，沒有以我的羊毛獲得溫暖，

21 اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

如果我在城門口見有支持我者，就舉手攻擊無罪者，

22 بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

那麼，讓我的肩由胛骨脫落，我的胳膊由肘處折斷!

23 هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

因為天主的懲罰使我驚駭，因他的威嚴，我站立不住。

24 هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

我何嘗以黃金為依靠，對純金說過：「你是我的靠山﹖」

25 و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

我何嘗因財產豐富，手賺的多而喜樂過﹖

26 هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

我何時見太陽照耀，月亮皎潔徐行，

27

我的心遂暗中受到迷惑，我的口遂親手送吻﹖

28 چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

這也是應受嚴罰的罪過，因為我背棄了至高的天主。

29 هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

我何時慶幸恨我者遭殃，見他遭遇不幸而得意﹖

30 هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

其實，我沒有容我的口犯罪，詛咒過他的性命。

31 هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

我帳幕內的人是否有人說過：「某人沒有吃飽主人給的肉﹖」

32 هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

外方人沒有睡在露天地裏，我的門常為旅客敞開。

33 هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

我豈像凡人一樣，掩飾過我的過犯，把邪惡隱藏在胸中﹖

34

我豈怕群眾的吵鬧﹖親族的謾罵豈能嚇住我，使我不敢作聲，杜門不出﹖

35 ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

惟願天主俯聽我，這是我最後的要求：願全能者答覆我! 我的對方所寫的狀詞，

36 و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

我要把它背在我肩上，編成我的冠冕。

37 تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

我將像王侯一樣走向他面前，向他一一陳述我的行為。－－約伯的話至此為止。

38 اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

我的田地若控告我，犁溝若一同哀訴，

39

我若吃田中的產物而不付代價，或叫地主心靈悲傷，

40 باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

願此地不再長小麥而長荊棘，不長大麥而長惡草。