< ایوب 31 >

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم. 1
Paipi te ka mik neh ka saii dongah me tlam lae oila te ka yakming eh?
خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟ 2
A so lamkah Pathen khoyo neh hmuensang lamkah Tlungthang rho te menim?
آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟ 3
Boethae ham rhainah neh boethae aka saii ham yoethaenah moenih a?
آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند. 4
Amah loh ka longpuei a hmuh tih ka khokan boeih he a tae moenih a?
من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام. 5
A poeyoek taengah ka pongpa tih ka kho loh a hlangthai palat taengla a tawn uh atah,
بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم. 6
Duengnah cooi dongah kai n'khiing saeh lamtah Pathen loh ka muelhtuetnah ming saeh.
اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است، 7
Longpuei lamloh ka khokan a buung atah, ka mik hnukah ka lungbuei cet tih ka kut dongah a lolhmaih a kap atah,
باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند. 8
ka soem vaengah a tloe loh ca saeh lamtah ka cadil rhoek te ha uh saeh.
اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام، 9
Huta loh ka lungbuei a hlae tih ka hui kah thohka ah ka rhongngol atah,
باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛ 10
Ka yuu loh a tloe la kuelh saeh lamtah a taengah hlang tloe bakop mai saeh.
زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است، 11
Te dongah te khonuen rhamtat neh te te thaesainah rhokhan ni.
و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد. 12
Te hmai loh Abaddon duela a hlawp tih ka cangvuei te boeih ha.
اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند، 13
Ka salpa neh ka salnu loh kai taengah a tuituk vaengah tiktamnah ka hnawt atah,
چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟ 14
Pathen a thoh vaengah balae ka saii vetih n'hip vaengah amah te metlam ol ka mael eh?
چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم. 15
Bungko khuiah kai aka saii loh anih a saii moenih a? Kaimih he bung khuiah pakhat la n'cuen sak.
هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند، 16
tattloel kah kongaih te ka hloh pah tih nuhmai mik te ka khah sak koinih,
یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام 17
Kamah buhkam te kamah bueng loh ka caak tih cadah loh ca pawt koinih,
و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام. 18
Ka camoe lamloh napa bangla ka taengah pantai tih nuhmai khaw a nu bung lamloh ka mawt.
اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد، 19
Pueinak mueh tih himbai tling la aka milh khodaeng te ka hmuh mai tih,
لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد. 20
A pumpu, a pumpu ah kai n'uem uh vaengah ka tu mul neh ka hlung pawt mai koinih,
اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم 21
Vongka ah kai bomkung te ka hmuh vaengah ka kut he cadah soah ka ka thueng atah,
بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند. 22
ka laengpang he a hnuk lamloh rhul saeh lamtah ka ban a cung dong lamloh tlawt mai saeh.
هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم. 23
Pathen taengkah rhainah te kai ham ka birhihnah la a om dongah a boeimangnah te ka noeng moenih.
هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام 24
Sui te ka uepnah la ka khueh tih sui cilh te ka pangtungnah la ka thui koinih,
و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است. 25
Ka thadueng len tih ka kut loh a khuet la a hmuh dongah ka kokhahnah atah,
هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛ 26
Vangnah dongah a thangthen tih hla vang a thoeih te ka hmuh vaengah,
27
ka lungbuei he yinhnuk ah hloih tih ka kut loh ka ka te mok koinih.
چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند. 28
He khaw a so kah Pathen taengah ka basa la om vetih thaesainah lai la om ni.
هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام، 29
Ka lunguet kah yoethaenah dongah ka kohoe tih yoethae loh anih taengla a thoeng te ka haenghang puei atah,
هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام. 30
A hinglu te thaephoeinah neh hoe hamla ka ka he laihmu la ka khueh aih moenih.
هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند. 31
Ka dap kah hlang rhoek loh, “U long nim a maeh te a cung pawt la a paek eh?” a ti uh moenih a?
هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام. 32
Ka thohkhaih kah yinlai te caehlong ka ong pah tih vongvoel ah a rhaeh moenih.
هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم. 33
Hlang bangla ka boekoeknah ka dah tih, kai kathaesainah he ka thindang ah ka det mai akhaw,
34
hlangping te yet taengah ka sarhing tih huiko kah nueihbu loh kai n'rhihyawp sak. Te dongah ka kuemsuem tih thohka la ka moe pawh.
ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد، 35
Kai taengkah aka hnatun la kamah taengah u long nim m'paek lah mako? Ka kutha he Tlungthang loh kai n'doo saeh lamtah ka tuituknah he hlang loh cabu la daek saeh.
و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم! 36
Te te ka laengpang ah ka koh vetih te te ka soah rhuisam la ka laikoeinah het mahpawt nim?
تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم. 37
Ka khokan tarhing la a taengah ka puen lah vetih anih te rhaengsang bangla ka paan lah mako.
اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم، 38
Ka khohmuen loh kai m'pang thil tih a kong te rhenten rhap koinih,
39
A thadueng te tangka mueh la ka caak tih a kungmah kah hinglu ka yawn sak atah,
باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب. 40
Cang yueng la mutlo hling, cangtun yueng la saeldol khaw poe saeh,” a ti. Job kah ol bawt coeng.

< ایوب 31 >