ایوب 31

1 با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

2 خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

3 آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

4 آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

5 من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

6 بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

7 اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

8 باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

9 اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

10 باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

11 زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

12 و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

13 اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

14 چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

15 چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

16 هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

17 یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

18 و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

19 اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

20 لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

21 اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

22 بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

23 هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

24 هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

25 و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

26 هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

27

Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

28 چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

29 هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

30 هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

31 هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

32 هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

33 هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

34

Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

35 ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

36 و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

37 تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

38 اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

39

Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

40 باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.