ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.