ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

Iustificationem meam, quam coepi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

Quae est enim spes hypocritae si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

Docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat, nec abscondam.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

Haec est pars hominis impii apud Deum, et hereditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduae illius non plorabunt.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum praeparaverit vestimenta:

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

Praeparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

Aedificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.