ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Job, prenant encore de nouveau sa parabole, dit:

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

Vive Dieu, qui a écarté mon jugement, et le Tout-Puissant, qui a plongé mon âme dans l’amertume!

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

Tant qu’il y aura haleine en moi, et un souffle de Dieu dans mes narines,

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

Mes lèvres ne prononceront pas d’iniquité, et ma langue ne murmurera pas de mensonge.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Loin de moi que je juge que vous êtes justes; jusqu’à ce que je défaille, je ne me désisterai pas de mon innocence.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

Je n’abandonnerai pas ma justification que j’ai commencé à faire; car mon cœur ne me reproche rien dans toute ma vie.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Que mon ennemi soit comme un impie, et mon adversaire comme un injuste.

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

Car quel est l’espoir d’un hypocrite, s’il ravit par avarice, et que Dieu ne délivre point son âme?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Est-ce que Dieu entendra son cri, lorsque viendra sur lui l’angoisse?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Ou bien pourra-t-il mettre ses délices dans le Tout-Puissant, et invoquer Dieu en tout temps?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

Je vous enseignerai avec le secours de Dieu, ce que fait le Tout-Puissant, et je ne le cacherai pas.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Mais vous tous, vous le savez; et pourquoi dites-vous sans raison des choses vaines?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

Voici la part d’un homme impie devant Dieu, et l’héritage que les violents recevront du Tout-Puissant.

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

Si ses enfants se multiplient, ils appartiendront au glaive; et ses descendants ne se rassasieront pas de pain.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

Ceux qui resteront de lui, seront ensevelis dans leur ruine, et ses veuves ne pleureront pas.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

S’il accumule l’argent comme de la poussière, et s’il amasse des vêtements comme il ferait de la boue,

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

Il les préparera, il est vrai, mais un juste s’en revêtira; et son argent, un innocent le partagera.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

Il a bâti, comme les vers, sa maison, et, comme le gardien, il s’est fait un abri.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

Un riche, lorsqu’il s’endormira, n’emportera rien avec lui; il ouvrira ses yeux, et il ne trouvera rien.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

L’indigence le surprendra comme l’eau, qui déborde; pendant la nuit, une tempête l’accablera.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

Un vent brûlant le saisira et l’emportera; et comme un tourbillon l’enlèvera de sa place.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

Et Dieu enverra sur lui l’infortune, et ne l’épargnera pas; lui fera tous ses efforts pour s’enfuir de sa main.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

Celui qui regardera son lieu frappera sur lui des mains, et sifflera sur lui.