ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Et Job reprit son discours sentencieux et dit:

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

Dieu qui a écarté mon droit, le Tout-puissant qui met l’amertume dans mon âme, est vivant:

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

Tant que mon souffle est en moi et l’esprit de Dieu dans mes narines,

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

Mes lèvres ne diront pas d’iniquité, et ma langue ne prononcera pas de fausseté.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Loin de moi que je vous justifie! Jusqu’à ce que j’expire, je ne lâcherai pas ma perfection;

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

Je tiendrai ferme ma justice et je n’en ferai pas abandon; mon cœur ne me reproche aucun de mes jours.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Que mon ennemi soit comme le méchant, et celui qui s’élève contre moi comme l’inique!

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

Car quelle est l’espérance de l’impie quand [Dieu le] retranche, quand Dieu retire son âme?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Dieu entendra-t-il son cri quand la détresse viendra sur lui?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Trouvera-t-il ses délices dans le Tout-puissant? Invoquera-t-il Dieu en tout temps?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

Je vous enseignerai comment Dieu agit, je ne cacherai pas ce qui est par-devers le Tout-puissant.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Voici, vous-mêmes, vous l’avez tous vu: et pourquoi entretenez-vous ces vaines pensées?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

Voici quelle est, par-devers Dieu, la part de l’homme méchant et l’héritage que les violents reçoivent du Tout-puissant:

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

Si ses fils se multiplient, c’est pour l’épée, et ses descendants ne sont pas rassasiés de pain.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

Ceux qui restent après lui seront enterrés dans la mort, et ses veuves ne pleureront pas.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

S’il entasse l’argent comme la poussière et se prépare des vêtements comme de la boue,

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

Il se les prépare, mais le juste s’en vêtira; et l’argent, c’est l’innocent qui se le partagera.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

Il a bâti sa maison comme la teigne, comme une cabane que fait celui qui garde [les vignes].

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

Il se couche riche, et il ne le refera pas; il ouvre ses yeux, et il n’est plus.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Les frayeurs le surprennent comme des eaux; l’ouragan l’emporte de nuit;

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

Le vent d’orient l’enlève, et il s’en va, et dans un tourbillon il l’emporte de son lieu.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

[Dieu] lance [ses dards] sur lui et ne l’épargne pas; il voudrait fuir loin de sa main.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

On battra des mains sur lui, et on le chassera de son lieu avec des sifflements.