ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Job also added, taking up his parable, and said:

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

As God liveth, who hath taken away my judgment, and the Almighty, who hath brought my soul to bitterness,

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

As long as breath remaineth in me, and the spirit of God in my nostrils,

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

My lips shall not speak iniquity, neither shall my tongue contrive lying.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

God forbid that I should judge you to be just: till I die I will not depart from my innocence.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

My justification, which I have begun to hold, I will not forsake: for my heart doth not reprehend me in all my life.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Let my enemy be as the ungodly, and my adversary as the wicked one.

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

For what is the hope of the hypocrite if through covetousness he take by violence, and God deliver not his soul?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Will God hear his cry, when distress shall come upon him?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Or can he delight himself in the Almighty, and call upon God at all times?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

I will teach you by the hand of God, what the Almighty hath, and I will not conceal it.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Behold you all know it, and why do you speak vain things without cause?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

This is the portion of a wicked man with God, and the inheritance of the violent, which they shall receive of the Almighty.

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

If his sons be multiplied, they shall be for the sword, and his grandsons shall not be filled with bread.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

They that shall remain of him, shall be buried in death, and his widows shall not weep.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

If he shall heap together silver as earth, and prepare raiment as clay,

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

He shall prepare indeed, but the just man shall be clothed with it: and the innocent shall divide the silver.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

He hath built his house as a moth, and as a keeper he hath made a booth.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

The rich man when he shall sleep shall take away nothing with him: he shall open his eyes and find nothing.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Poverty like water shall take hold on him, a tempest shall oppress him in the night.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

A burning wind shall take him up, and carry him away, and as a whirlwind shall snatch him from his place.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

And he shall cast upon him, and shall not spare: out of his hand he would willingly flee.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

He shall clasp his hands upon him, and shall hiss at him, beholding his place.