ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

And Job continued his parable and said,

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

[As] God liveth, who hath taken away my right, and the Almighty, who hath embittered my soul,

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils,

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

My lips shall not speak unrighteousness, nor my tongue utter deceit!

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Be it far from me that I should justify you; till I die I will not remove my blamelessness from me.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart reproacheth [me] not one of my days.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Let mine enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

For what is the hope of the ungodly, when [God] cutteth him off, when God taketh away his soul?

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

Will God hear his cry when distress cometh upon him?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Doth he delight himself in the Almighty? will he at all times call upon God?

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

I will teach you concerning the hand of God; what is with the Almighty will I not conceal.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Behold, ye yourselves have all seen [it]; and why are ye thus altogether vain?

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

This is the portion of the wicked man with God, and the heritage of the violent, which they receive from the Almighty: —

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

If his children be multiplied, it is for the sword, and his offspring shall not be satisfied with bread;

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

Those that remain of him shall be buried by death, and his widows shall not weep.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

He may prepare it, but the just shall put it on; and the innocent shall divide the silver.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

He buildeth his house as the moth, and as a booth that a keeper maketh.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

He lieth down rich, but will do so no more; he openeth his eyes, and he is not.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Terrors overtake him like waters; a whirlwind stealeth him away in the night.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

The east wind carrieth him away and he is gone; and as a storm it hurleth him out of his place.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

And [God] shall cast upon him and not spare: he would fain flee out of his hand.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

[Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.