ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

約伯接着說：

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

上帝奪去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的上帝起誓：

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

我的生命尚在我裏面； 上帝所賜呼吸之氣仍在我的鼻孔內。

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

我的嘴決不說非義之言； 我的舌也不說詭詐之語。

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

我斷不以你們為是； 我至死必不以自己為不正！

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

我持定我的義，必不放鬆； 在世的日子，我心必不責備我。

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

願我的仇敵如惡人一樣； 願那起來攻擊我的，如不義之人一般。

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

不敬虔的人雖然得利， 上帝奪取其命的時候還有甚麼指望呢？

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

患難臨到他， 上帝豈能聽他的呼求？

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

他豈以全能者為樂， 隨時求告上帝呢？

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

上帝的作為，我要指教你們； 全能者所行的，我也不隱瞞。

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

你們自己也都見過， 為何全然變為虛妄呢？

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

上帝為惡人所定的分， 強暴人從全能者所得的報乃是這樣：

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

倘或他的兒女增多，還是被刀所殺； 他的子孫必不得飽食。

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

他所遺留的人必死而埋葬； 他的寡婦也不哀哭。

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

他雖積蓄銀子如塵沙， 預備衣服如泥土；

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

他只管預備，義人卻要穿上； 他的銀子，無辜的人要分取。

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

他建造房屋如蟲做窩， 又如守望者所搭的棚。

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

他雖富足躺臥，卻不得收殮， 轉眼之間就不在了。

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

驚恐如波濤將他追上； 暴風在夜間將他颳去。

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

東風把他飄去， 又颳他離開本處。

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

上帝要向他射箭，並不留情； 他恨不得逃脫上帝的手。

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

人要向他拍掌， 並要發叱聲，使他離開本處。