ایوب 27

1 ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

Job loh amah kah a huel ham te a koei tih,

2 به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

“Pathen kah hingnah loh kai kah laitloeknah a khoe tih Tlungthang lo ka hinglu a phaep.

3 که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

Ka khuikah ka hiil boeih neh ka hnarhong khuikah he Pathen mueihla ni.

4 حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

Ka hmuilai loh dumlai thui boel saeh lamtah ka lai loh palyal la caitawk boel saeh.

5 من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

Nangmih te kan tang sak atah kai ham savisava. Ka pal duela ka muelhtuetnah he kamah lamloh ka khoe mahpawh.

6 بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

Ka duengnah te ka kop vetih ka hlah mahpawh. Kamah tue lamlong tah ka thinko he veet voel mahpawh.

7 دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

Ka thunkha te a halang bangla, kai aka tlai thil khaw a boethae bangla om saeh.

8 آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

Lailak kah ngaiuepnah tah menim? A mueluem tih Pathen loh a hinglu a bong pah.

9 هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

A soah citcai loh a pai vaengah a pangngawlnah te Pathen loh a hnatun nim?

10 زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

Tlungthang dongah pang a dok vetih, a tue boeih ah Pathen a khue bitni.

11 من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

Pathen kah kut te nangmih kan thuinuet phoe vetih, Tlungthang taengkah te ka phah mahpawh.

12 اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

Nangmih boeih khaw na hmuh vaengah balae tih a honghi neh na hoemdawk he.

13 این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

Halang hlang loh Pathen taeng lamkah khoyo neh hlanghaeng loh Tlungthang taeng lamkah rho a dang he,

14 هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

a ca te cunghang hamla a ping pah tih a cadil cahma khaw buh cung uh mahpawh.

15 آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

A rhaengnaeng, a rhaengnaeng te dueknah loh a up vetih a nuhmai rhoek loh rhah uh mahpawh.

16 هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

Cak te laipi bangla hmoeng vetih hnicu te dikpo bangla soe ni.

17 ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

Tawn cakhaw aka dueng loh a bai vetih cak te ommongsitoe loh a tael ni.

18 خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

A im te ning bangla a sak tih dungtlungim bangla rhalrhing a khueh.

19 او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

Hlanglen la yalh dae khoem uh mahpawh. A mik a dai dae amah om voel pawh.

20 ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

Anih te tui bangla mueirhih loh a phatawt khoyin ah cangpalam loh a pom.

21 باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

Anih te kanghawn loh a khuen tih khum. Te vaengah anih te amah hmuen lamloh a yawn.

22 و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

Anih te a voeih tih lungma a ti pawt dongah a kut lamloh yong la yong coeng.

23 مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

A taengah a kut a paeng uh tih anih te amah hmuen lamloh kut a ving thil.