ایوب 26
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Hiob antwortete und sprach:
| چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! | 2 |
Wie trefflich hast du der Ohnmacht geholfen, den kraftlosen Arm gestützt,
| چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! | 3 |
wie trefflich den Unverständigen beraten und Weisheit in Fülle geoffenbart!
| چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ | 4 |
Wem hast du deine Reden vorgetragen, und wessen Geist hat aus dir gesprochen?
| ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. | 5 |
Die Schatten selbst werden in Beben versetzt unter den Wassern und ihren Bewohnern.
| هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585) | 6 |
Nackt liegt die Unterwelt vor ihm, und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)
| خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. | 7 |
Er spannt den Norden über dem Leeren aus, läßt die Erde schweben über dem Nichts.
| او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. | 8 |
Er bindet die Wasser in seine Wolken ein, ohne daß unter ihnen das Gewölk zerreißt.
| خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. | 9 |
Er verhüllt den Anblick seines Throns, indem er sein Gewölk darüber breitet.
| او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. | 10 |
Eine Grenze zog er über den Wassern hin, da, wo sich scheiden Licht und Finsternis.
| ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. | 11 |
Des Himmels Säulen werden ins Wanken gebracht und entsetzen sich vor seinem Dräun.
| او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند. | 12 |
Durch seine Macht hat er das Meer erregt und durch seine Einsicht Rahab zerschmettert.
| دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند. | 13 |
Durch seinen Hauch wird der Himmel heiter, seine Hand durchbohrte den flüchtigen Drachen.
| اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟ | 14 |
Und das sind nur die Säume seines Waltens - welch' leis Geflüster nur, das wir vernehmen! Doch wer erfaßt die Donnersprache seiner Allgewalt!
