< ایوب 26 >
Job prit la parole et dit:
چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! | 2 |
Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانهای زدید! | 3 |
Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d’intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ | 4 |
A qui s’adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t’inspire?
ارواح مردگان میلرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. | 5 |
Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol ) | 6 |
Devant lui le séjour des morts est nu, L’abîme n’a point de voile. (Sheol )
خدا آسمان شمالی را بر خلاء میگستراند و زمین را بر نیستی میآویزد. | 7 |
Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
او آب را در ابرهای خود قرار میدهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمیدارند. | 8 |
Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n’éclatent pas sous leur poids.
خدا تخت خود را با ابرهایش میپوشاند. | 9 |
Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
او برای اقیانوس حد میگذارد و برای روز و شب مرز قرار میدهد. | 10 |
Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در میآیند. | 11 |
Les colonnes du ciel s’ébranlent, Et s’étonnent à sa menace.
او با قدرت خویش دریا را مهار میکند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم میشکند. | 12 |
Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l’orgueil.
دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف میسازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ میکند. | 13 |
Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمهای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟ | 14 |
Ce sont là les bords de ses voies, C’est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?