ایوب 26

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

And Job answereth and saith: —

2 چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید!

What — thou hast helped the powerless, Saved an arm not strong!

3 چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید!

What — thou hast given counsel to the unwise, And wise plans in abundance made known.

4 چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟

With whom hast thou declared words? And whose breath came forth from thee?

5 ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش.

The Rephaim are formed, Beneath the waters, also their inhabitants.

6 هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585)

Naked [is] Sheol over-against Him, And there is no covering to destruction. (Sheol h7585)

7 خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد.

Stretching out the north over desolation, Hanging the earth upon nothing,

8 او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند.

Binding up the waters in His thick clouds, And the cloud is not rent under them.

9 خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند.

Taking hold of the face of the throne, Spreading over it His cloud.

10 او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد.

A limit He hath placed on the waters, Unto the boundary of light with darkness.

11 ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند.

Pillars of the heavens do tremble, And they wonder because of His rebuke.

12 او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند.

By His power He hath quieted the sea, And by His understanding smitten the proud.

13 دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند.

By His Spirit the heavens He beautified, Formed hath His hand the fleeing serpent.

14 اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟

Lo, these [are] the borders of His way, And how little a matter is heard of Him, And the thunder of His might Who doth understand?