ایوب 23

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Then Job answered and said,

2 امروز نیز شکایتم تلخ است، و با وجود ناله‌ام، دست او بر من سنگین است.

Even to day [is] my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.

3

Oh that I knew where I might find him! [that] I might come [even] to his seat!

4 و دعوی خود را ارائه می‌دادم و دلایل خود را به او می‌گفتم

I would order [my] cause before him, and fill my mouth with arguments.

5 و پاسخهایی را که به من می‌داد می‌شنیدم و می‌دانستم از من چه می‌خواهد.

I would know the words [which] he would answer me, and understand what he would say unto me.

6 آیا او با تمام قدرتش با من مخالفت می‌کرد؟ نه، بلکه با دلسوزی به حرفهایم گوش می‌داد

Will he plead against me with [his] great power? No; but he would put [strength] in me.

7 و شخص درستکاری چون من می‌توانست با او گفتگو کند و او مرا برای همیشه تبرئه می‌کرد.

There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.

8 ولی جستجوی من بی‌فایده است. به شرق می‌روم، او آنجا نیست. به غرب می‌روم، او را نمی‌یابم.

Behold, I go forward, but he [is] not [there; ] and backward, but I cannot perceive him:

9 هنگامی که به شمال می‌روم، اعمال او را می‌بینم، ولی او را در آنجا پیدا نمی‌کنم. به جنوب می‌روم، اما در آنجا نیز نشانی از وی نیست.

On the left hand, where he doth work, but I cannot behold [him: ] he hideth himself on the right hand, that I cannot see [him: ]

10 او از تمام کارهای من آگاه است و اگر مرا در بوتهٔ آزمایش بگذارد مثل طلای خالص، پاک بیرون می‌آیم.

But he knoweth the way that I take: [when] he hath tried me, I shall come forth as gold.

11 من وفادارانه از خدا پیروی کرده‌ام و از راه او منحرف نشده‌ام.

My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.

12 از فرامین او سرپیچی نکرده‌ام و کلمات او را در سینه‌ام حفظ نموده‌ام.

Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary [food].

13 او هرگز عوض نمی‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از آنچه قصد کرده است منصرف نماید. او هر چه اراده کند انجام می‌دهد.

But he [is] in one [mind], and who can turn him? and [what] his soul desireth, even [that] he doeth.

14 بنابراین هر چه برای من در نظر گرفته است به سرم خواهد آورد، زیرا سرنوشت من در اختیار اوست.

For he performeth [the thing that is] appointed for me: and many such [things are] with him.

15 به همین دلیل از حضور او می‌ترسم و وقتی به این چیزها فکر می‌کنم از او هراسان می‌شوم.

Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.

16 خدای قادر مطلق جرأت را از من گرفته است و با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.

For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me:

17

Because I was not cut off before the darkness, [neither] hath he covered the darkness from my face.