ایوب 22

1 آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

Felele pedig a Témánból való Elifáz, és monda:

2 آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!

Az Istennek használ-é az ember? Sőt önmagának használ az okos!

3 اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟

Gyönyörűségére van-é az a Mindenhatónak, ha te igaz vagy; avagy nyereség-é, hogy feddhetetlenül jársz?

4 اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟

A te isteni félelmedért fedd-é téged, és azért perel-é veled?

5 هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!

Avagy nem sok-é a te gonoszságod, és nem véghetetlen-é a te hamisságod?

6 از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.

Hiszen zálogot vettél a te atyádfiától méltatlanul, és a szegényeket mezítelenekké tetted.

7 به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،

Az eltikkadtnak vizet sem adtál inni, és az éhezőtől megtagadtad a kenyeret.

8 هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.

A ki hatalmas volt, azé vala az ország, és a ki nagytekintélyű volt, az lakik vala rajta.

9 بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.

Az özvegyeket üres kézzel bocsátottad el, és az árváknak karjai eltörettek.

10 برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.

Azért vett körül téged a veszedelem, és rettegtet téged hirtelen való rettegés;

11

Avagy a setétség, hogy ne láthass, és a vizek árja, a mely elborít!

12 خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.

Hát nem olyan magas-é Isten, mint az egek? És lásd, a csillagok is ott fent mily igen magasak!

13 ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟

És mégis azt mondod: Mit tud az Isten; megítélheti-é, a mi a homály mögött van?

14 ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»

Sűrű felhők leplezik el őt és nem lát, és az ég körületén jár.

15 آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟

Az ősvilág ösvényét követed-é, a melyen az álnok emberek jártak;

16 همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟

A kik időnap előtt ragadtattak el, és alapjokat elmosta a víz?!

17 زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»

A kik azt mondják vala Istennek: Távozzál el tőlünk! És mit cselekedék velök a Mindenható?

18 در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.

Ő pedig megtöltötte házaikat jóval. De az istentelenek tanácsa távol legyen tőlem.

19 درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»

Látják ezt az igazak és örülnek rajta, az ártatlan pedig csúfolja őket:

20

Valósággal kigyomláltatott a mi ellenségünk, és az ő maradékjokat tűz emészti meg!

21 ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.

Bízd csak azért magadat ő reá és légy békességben: ezekből jó származik reád.

22 دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.

Végy csak oktatást az ő szájából, és vésd szívedbe az ő beszédeit!

23 اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.

Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, megépíttetel, és az álnokságot távol űzöd a te sátorodtól.

24 اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،

Vesd a porba a nemes érczet, és a patakok kavicsába az ofiri aranyat:

25 آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!

És akkor a Mindenható lesz a te nemes érczed és a te ragyogó ezüstöd.

26 به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.

Bizony akkor a Mindenhatóban gyönyörködöl, és a te arczodat Istenhez emeled.

27 نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.

Hozzá könyörögsz és meghallgat téged, és lefizeted fogadásaidat.

28 دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.

Mihelyt valamit elgondolsz, sikerül az néked, és a te utaidon világosság fénylik.

29 وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.

Hogyha megaláznak, felmagasztalásnak mondod azt, és ő az alázatost megtartja.

30 پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

Megszabadítja a nem ártatlant is, és pedig a te kezeidnek tisztaságáért szabadul meg az.