ایوب 22

1 آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

Da antwortete Eliphas von Theman und sprach:

2 آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!

Was darf Gott eines Starken, und was nützt ihm ein Kluger?

3 اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟

Meinest du, daß dem Allmächtigen gefalle, daß du dich so fromm machest? Oder was hilft's ihm, ob du deine Wege gleich ohne Wandel achtest?

4 اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟

Meinest du, er wird sich vor dir fürchten, dich zu strafen, und mit dir vor Gericht treten?

5 هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!

Ja, deine Bosheit ist zu groß, und deiner Missetat ist kein Ende.

6 از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.

Du hast etwa deinem Bruder ein Pfand genommen ohne Ursache, du hast den Nackenden die Kleider ausgezogen;

7 به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،

du hast die Müden nicht getränket mit Wasser und hast dem Hungrigen dein Brot versagt;

8 هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.

du hast Gewalt im Lande geübet und prächtig drinnen gesessen;

9 بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.

die Witwen hast du leer lassen gehen und die Arme der Waisen zerbrochen.

10 برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.

Darum bist du mit Stricken umgeben, und Furcht hat dich plötzlich erschrecket.

11

Solltest du denn nicht die Finsternis sehen, und die Wasserflut dich nicht bedecken?

12 خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.

Siehe, Gott ist hoch droben im Himmel und siehet die Sterne droben in der Höhe.

13 ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟

Und du sprichst: Was weiß Gott? Sollt er, das im Dunkeln ist, richten können?

14 ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»

Die Wolken sind seine Vordecke, und siehet nicht, und wandelt im Umgang des Himmels.

15 آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟

Willst du der Welt Lauf achten, darinnen die Ungerechten gegangen sind,

16 همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟

die vergangen sind, ehe denn es Zeit war, und das Wasser hat ihren Grund weggewaschen,

17 زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»

die zu Gott sprachen: Heb dich von uns, was sollte der Allmächtige ihnen tun können,

18 در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.

so er doch ihr Haus mit Gütern füllete? Aber der Gottlosen Rat sei ferne von mir!

19 درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»

Die Gerechten werden sehen und sich freuen, und der Unschuldige wird ihrer spotten.

20

Was gilt's, ihr Wesen wird verschwinden und ihr Übriges das Feuer verzehren!

21 ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.

So vertrage dich nun mit ihm und habe Frieden; daraus wird dir viel Gutes kommen.

22 دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.

Höre das Gesetz von seinem Munde und fasse seine Rede in dein Herz.

23 اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.

Wirst du dich bekehren zu dem Allmächtigen, so wirst du gebauet werden und Unrecht ferne von deiner Hütte tun,

24 اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،

so wirst du für Erde Gold geben und für die Felsen güldene Bäche;

25 آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!

und der Allmächtige wird dein Gold sein, und Silber wird dir zugehäuft werden.

26 به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.

Dann wirst du deine Lust haben an dem Allmächtigen und dein Antlitz zu Gott aufheben.

27 نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.

So wirst du ihn bitten, und er wird dich hören; und wirst deine Gelübde bezahlen.

28 دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.

Was du wirst vornehmen, wird er dir lassen gelingen; und das Licht wird auf deinem Wege scheinen.

29 وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.

Denn die sich demütigen, die erhöhet er; und wer seine Augen niederschlägt, der wird genesen.

30 پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

Und der Unschuldige wird errettet werden; er wird aber errettet um seiner Hände Reinigkeit willen.