ایوب 22
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: | 1 |
Then Eliphaz the Temanite answered, and said,
| آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد! | 2 |
Can a man be profitable to God? Surely he who is wise is profitable to himself.
| اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ | 3 |
Is it any pleasure to the Almighty that thou are righteous? Or is it gain to him that thou make thy ways perfect?
| اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ | 4 |
Is it for thy fear of him that he reproves thee, that he enters with thee into judgment?
| هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! | 5 |
Is not thy wickedness great? Neither is there any end to thine iniquities.
| از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. | 6 |
For thou have taken pledges from thy brother for nothing, and stripped the naked of their clothing.
| به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، | 7 |
Thou have not given water to the weary to drink, and thou have withheld bread from the hungry.
| هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. | 8 |
But as for the mighty man, he had the land. And the honorable man, he dwelt in it.
| بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. | 9 |
Thou have sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
| برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. | 10 |
Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubles thee,
| 11 |
or darkness, so that thou cannot see, and abundance of waters cover thee.
| خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. | 12 |
Is not God in the height of heaven? And behold the height of the stars, how high they are!
| ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ | 13 |
And thou say, What does God know? Can he judge through the thick darkness?
| ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» | 14 |
Thick clouds are a covering to him, so that he does not see, and he walks on the vault of heaven.
| آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ | 15 |
Will thou keep the old way which wicked men have trodden?
| همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ | 16 |
Who were snatched away before their time, whose foundation was poured out as a stream,
| زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» | 17 |
who said to God, Depart from us, and, What can the Almighty do for us?
| در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. | 18 |
Yet he filled their houses with good things. But the counsel of the wicked is far from me.
| درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» | 19 |
The righteous see it, and are glad. And the innocent laugh them to scorn,
| 20 |
Saying, Surely those who rose up against us are cut off, and the remnant of them, the fire has consumed.
| ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. | 21 |
Acquaint now thyself with him, and be at peace. By this good shall come to thee.
| دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. | 22 |
Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thy heart.
| اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. | 23 |
If thou return to the Almighty, thou shall be built up, thou put away unrighteousness far from thy tents.
| اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، | 24 |
Then thou shall lay up gold as dust, and the gold of Ophir as the stones of the brooks.
| آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! | 25 |
Yea, the Almighty will be thy treasure, and precious silver to thee.
| به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. | 26 |
For then shall thou delight thyself in the Almighty, and shall lift up thy face to God.
| نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. | 27 |
Thou shall make thy prayer to him, and he will hear thee, and thou shall pay thy vows.
| دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. | 28 |
Thou shall also decree a thing, and it shall be established to thee. And light shall shine upon thy ways.
| وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. | 29 |
When they cast thee down, thou shall say, There is lifting up, and he will save the humble man.
| پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. | 30 |
He will deliver even him who is not innocent. Yea, he shall be delivered through the cleanness of thy hands.
