ایوب 22

1 آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:

2 آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!

Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.

3 اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟

Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?

4 اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟

Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?

5 هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!

Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?

6 از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.

Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.

7 به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،

Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.

8 هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.

Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.

9 بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.

Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.

10 برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.

Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.

11

Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?

12 خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.

Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!

13 ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟

Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?

14 ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»

Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.

15 آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟

Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,

16 همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟

de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;

17 زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»

de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.

18 در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.

Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.

19 درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»

De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:

20

„Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed”.

21 ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.

Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.

22 دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.

Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!

23 اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.

Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.

24 اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،

Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:

25 آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!

Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.

26 به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.

Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.

27 نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.

Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.

28 دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.

Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.

29 وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.

Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.

30 پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.