< ایوب 22 >

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: 1
A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد! 2
Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ 3
Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ 4
Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! 5
Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. 6
Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، 7
Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. 8
Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. 9
Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. 10
A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,
11
Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. 12
Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ 13
Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» 14
Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ 15
Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ 16
Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» 17
Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. 18
On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» 19
Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,
20
Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. 21
Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. 22
Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. 23
Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، 24
Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! 25
Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. 26
A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. 27
Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. 28
Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. 29
Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. 30
Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.

< ایوب 22 >