ایوب 21

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Darauf antwortete Hiob und sprach:

2 به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید.

Hört, hört, was ich zu sagen habe; das soll der Trost sein, den ihr mir gewährt!

3

Erlaubet mir, daß ich rede; und wenn ich gesprochen habe, mögt ihr spotten!

4 من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است.

Richte ich meine Klage an einen Menschen? Und warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

5 به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید.

Wendet euch zu mir und erstaunet und leget die Hand auf den Mund!

6 وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم.

Ja, wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern erfaßt meinen Leib.

7 چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟

Warum leben denn die Gottlosen, werden alt, groß und stark?

8 فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند.

Ihr Same ist beständig vor ihnen, und ihre Sprößlinge wachsen vor ihren Augen um sie her.

9 خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند.

Ihre Häuser sind in Frieden, ohne Furcht; die Rute Gottes schlägt sie nicht.

10 گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند.

Ihr Ochse bespringt, und nicht umsonst; ihre Kühe kalben und sind nicht unfruchtbar.

11 فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند

Ihre Buben lassen sie ausziehen wie eine Schafherde, und ihre Kinder hüpfen herum.

12 و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند.

Sie singen laut zur Pauke und Harfe und sind fröhlich beim Klang der Schalmei.

13 آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585)

Sie verbringen in Wohlfahrt ihre Tage und fahren in einem Augenblick ins Totenreich hinab. (Sheol h7585)

14 در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند.

Und doch sprechen sie zu Gott: «Hebe dich weg von uns; der Erkenntnis deiner Wege fragen wir nichts nach!

15 شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟»

Was sollten wir dem Allmächtigen dienen, und was nützt es uns, ihn anzurufen?»

16 گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم.

Und doch steht ihr Glück nicht in ihrer Hand; darum sei der Rat der Gottlosen fern von mir!

17 تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند،

Wie oft erlischt die Leuchte der Gottlosen und ereilt sie ihr Schicksal? Teilt Er ihnen Schmerzen zu in seinem Zorn?

18 و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟

Werden sie wie Stroh vor dem Wind und wie Spreu, die der Sturm entführt?

19 ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد!

Spart Gott sein Unglück für seine Kinder auf? Ihm selbst sollte er vergelten, so daß er es weiß!

20 بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد.

Seine eigenen Augen sollen sein Verderben sehen, und den Zorn des Allmächtigen soll er selbst trinken!

21 وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟

Denn was für Freude wird er an seiner Nachkommenschaft haben, wenn die Zahl seiner Monde abgeschnitten ist?

22 کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند.

Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er doch die Himmlischen richtet?

23 او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند

Der eine stirbt im Vollbesitz seines Glücks, vollkommen ruhig und sorglos;

24

seine Tröge fließen über von Milch, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.

25 و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد.

Der andere aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie Gutes geschmeckt:

26 هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند.

Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.

27 از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم.

Seht, ich kenne eure Gedanken und die Anschläge, mit denen ihr mir Unrecht tut.

28 می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.»

Denn ihr denkt: Wo ist das Haus des Tyrannen hingekommen? Und wo ist das Zelt, darin die Gottlosen wohnten?

29 ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت

Habt ihr euch nicht bei denen erkundigt, die des Weges zogen? Und könnt ihr ihre Zeichen nicht anerkennen,

30 که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛

daß der Böse am Tage des Unglücks verschont bleibt und dem Tage des Zorns entgeht?

31

Wer kann ihm ins Gesicht seinen Wandel vorhalten, und sein Tun, wer vergilt es ihm?

32

Doch er wird zu Grabe getragen, und über seinem Grabhügel hält man Wache.

33 بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.»

Süß sind ihm des Grabes Schollen; hinter ihm her zieht jedermann, und vor ihm her eine unzählbare Schar.

34 شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟

Was tröstet ihr mich denn so vergeblich? Eure Antworten sind nichts als Treulosigkeit!