ایوب 21

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Men Job svarede og sagde:

2 به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید.

hører, ja hører min Tale, og lader dette være den Trøst, I yde!

3

Fordrager mig, og jeg vil tale, og naar jeg har talt, da kan du spotte!

4 من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است.

Mon min Klage gælder Mennesker? og om saa er, hvorfor skulde ikke min Aand blive utaalmodig?

5 به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید.

Vender eder til mig, og gruer og lægger Haanden paa Munden!

6 وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم.

Thi kommer jeg det i Hu, da forfærdes jeg, og Bævelse betager mit Kød.

7 چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟

Hvorfor blive de ugudelige i Live, blive gamle, ja vældige i Kraft?

8 فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند.

Deres Sæd staar fast for deres Ansigt om dem og deres Afkom for deres Øjne.

9 خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند.

Deres Huse have Fred, uden Frygt, og Guds Ris er ikke over dem.

10 گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند.

Deres Tyr springer og ej forgæves; deres Ko kalver og er ikke ufrugtbar.

11 فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند

De lade deres Børn løbe som en Faarehjord, og deres Drenge springe.

12 و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند.

De opløfte deres Røst til Tromme og Harpe og glæde sig ved Fløjtens Lyd.

13 آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585)

De slide deres Dage hen i Lykke, og i et Øjeblik synke de ned i de dødes Rige. (Sheol h7585)

14 در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند.

Og dog sagde de til Gud: Vig fra os! thi vi have ikke Lyst til Kundskab om dine Veje.

15 شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟»

Hvad er den Almægtige, at vi skulde tjene ham? eller hvad Gavn skulde vi have af at bønfalde ham?

16 گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم.

Se, deres Lykke hviler dog ikke i deres egen Haand! De ugudeliges Raad er langt fra mig.

17 تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند،

Hvor tit udslukkes vel de ugudeliges Lampe og kommer deres Ulykke over dem? hvor tit uddeler Gud Smerter til dem i sin Vrede?

18 و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟

Blive de som Straa for Vejr og som Avner, hvilke Hvirvelvind bortstjæler?

19 ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد!

„Gud gemmer hans Uret til hans Børn.‟ Han skulde betale ham selv, at han fornemmer det.

20 بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد.

Hans egne Øjne skulle se hans Fordærvelse, og han skulde drikke af den Almægtiges Vrede.

21 وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟

Thi hvad bekymrer han sig om sit Hus efter sig, naar hans Maaneders Tal er ude?

22 کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند.

Mon nogen vil lære Gud Kundskab, ham, som dømmer de høje?

23 او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند

Den ene dør i sin fulde Styrke, ganske rolig og tryg;

24

hans Kar vare fulde af Mælk, og Marven i hans Ben var vædskefuld.

25 و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد.

Men den anden maa dø med en beskelig bedrøvet Sjæl og har ikke nydt noget godt.

26 هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند.

De skulle ligge med hinanden i Støvet, og Ormene skulle bedække dem.

27 از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم.

Se, jeg kender eders Tanker, ja eders Rænker, med hvilke I gøre Vold imod mig;

28 می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.»

thi I sige: Hvor er Voldsmandens Hus? og hvor er Teltet, hvor de ugudelige boede?

29 ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت

Have I ikke adspurgt de vejfarende, og erkende I ikke deres Vidnesbyrd,

30 که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛

at den onde skulde spares til Ulykkens Dag, skulde føres frem til Vredens Dag?

31

„Hvo vil forholde ham hans Vej? naar han gør noget, hvo vil betale ham?

32

Og han føres hen til Gravene, og ved Gravhøjen lever hans Minde.

33 بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.»

I Dalens Muld hviler han sødt, og han drager hvert Menneske efter sig, og paa dem foran ham er ikke Tal.‟

34 شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟

Hvorledes trøste I mig da med Forfængelighed? og hvad der bliver tilbage af eders Svar, er Troløshed.