< ایوب 20 >

آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: 1
A Sofar Namaæanin odgovori i reèe:
ای ایوب، بیش از این نمی‌توانم حرفهای تو را تحمل کنم و مجبورم جوابت را بدهم. 2
Zato me misli moje nagone da odgovorim, i zato hitim.
توهین‌هایت را تحمل کرده‌ام اما الان مجبورم پاسخ تو را بدهم. 3
Èuo sam ukor koji me sramoti, ali æe duh iz razuma mojega odgovoriti za me.
مگر نمی‌دانی که از دوران قدیم که انسان بر زمین قرار داده شد خوشبختی شریران همیشه زودگذر بوده است؟ 4
Ne znaš li da je tako otkako je vijeka, otkako je postavljen èovjek na zemlji,
5
Da je slava bezbožnijeh za malo i radost licemjerova za èas?
اگرچه مرد بدکار سرافراز گردد و شوکتش سر به فلک کشد، 6
Da bi mu visina doprla do neba, i glava se njegova dotakla oblaka,
ولی به‌زودی مثل فضله به دور انداخته شده، نابود خواهد گردید و کسانی که او را می‌شناختند حیران شده، خواهند گفت که او چه شد؟ 7
Nestaæe ga zasvagda kao kala njegova; i koji ga vidješe reæi æe: kuda se djede?
او همچون یک رؤیا محو خواهد شد. 8
Kao san odletjeæe, i neæe se naæi, i išèeznuæe kao noæna utvara.
دیگر هرگز نه دوستانش او را خواهند دید و نه خانواده‌اش. 9
Oko koje ga je gledalo neæe više, niti æe ga više vidjeti mjesto njegovo.
فرزندانش از فقیران گدایی خواهند کرد و با زحمت و مشقت قرضهای پدرشان را خواهند پرداخت. 10
Sinovi njegovi umiljavaæe se siromasima i ruke æe njegove vraæati što je oteo.
هنوز به پیری نرسیده، خواهد مرد و استخوانهایش در خاک خواهد پوسید. 11
Kosti æe njegove biti pune grijeha mladosti njegove, i oni æe ležati s njim u prahu.
او از طعم شرارت لذت می‌برد و آن را در دهان خود نگه داشته، مزه‌مزه می‌کند. 12
Ako mu je i slatka u ustima zloæa i krije je pod jezikom svojim,
13
Èuva je i ne pušta je, nego je zadržava u grlu svom,
اما آنچه که خورده است در معده‌اش ترش می‌شود، و در شکمش به زهرِ مار تبدیل می‌گردد. 14
Ipak æe se jelo njegovo pretvoriti u crijevima njegovijem, postaæe u njemu jed aspidin.
ثروتی را که بلعیده، قی خواهد کرد؛ خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید. 15
Blago što je proždro izbljuvaæe, iz trbuha njegova istjeraæe ga Bog.
آنچه خورده است مانند زهر مار تلخ شده، طعم مرگ خواهد داشت. 16
Jed æe aspidin sisati, ubiæe ga jezik gujinji.
او دیگر از نهرهای روغن زیتون، شیر و عسل لذت نخواهد برد. 17
Neæe vidjeti potoka ni rijeka kojima teèe med i maslo.
زحماتش برای او ثمری نخواهد داشت و ثروتش باعث خوشی او نخواهد شد. 18
Vratiæe muku, a neæe je pojesti; prema blagu biæe promjena, i neæe se radovati.
زیرا به فقرا ظلم کرده، آنها را از خانه و زندگیشان محروم ساخته است. 19
Jer je tlaèio i ostavljao uboge, kuæe je otimao i nije zidao.
از آنچه با حرص و طمع به چنگ آورده است هرگز ارضا نخواهد شد، 20
Jer nije nigda osjetio mira u trbuhu svom, ni što mu je najmilije neæe saèuvati.
و از آنچه با دزدی اندوخته است لذت نخواهد برد و کامیابی او دوام نخواهد داشت. 21
Ništa mu neæe ostati od hrane njegove. Zato ne može dobro njegovo trajati.
وقتی به اوج کامیابی برسد بدبختی دامنگیر او خواهد شد. 22
Kad se ispuni izobilje njegovo, tada æe biti u nevolji; sve ruke nevoljnijeh udariæe na nj.
هنگامی که او می‌خورد و شکم خود را پر می‌کند، خدا خشم خود را بر او نازل خواهد کرد. 23
Kad bi napunio trbuh svoj, poslaæe na nj Bog jarost gnjeva svojega, i pustiæe je kao dažd na njega i na jelo njegovo.
در حالی که می‌کوشد از شمشیر آهنین فرار کند، تیری از کمانی مفرغین رها شده، در بدن او فرو خواهد رفت. 24
Kad stane bježati od oružja gvozdenoga, prostrijeliæe ga luk mjedeni.
هنگامی که تیر را از بدنش بیرون می‌کشد نوک براق آن جگرش را پاره خواهد کرد و وحشت مرگ بر او چیره خواهد شد. 25
Strijela puštena proæi æe kroz tijelo njegovo, i svijetlo gvožðe izaæi æe iz žuèi njegove; kad poðe, obuzeæe ga strahote.
دارایی او نابود خواهد شد و آتشی ناگهانی به اموالش خواهد افتاد و آنچه را که برایش باقی مانده است خواهد بلعید. 26
Sve æe tame biti sakrivene u tajnim mjestima njegovijem; proždrijeæe ga oganj neraspiren, i ko ostane u šatoru njegovu zlo æe mu biti.
آسمانها گناهان او را آشکار خواهند ساخت و زمین علیه او شهادت خواهد داد. 27
Otkriæe nebesa bezakonje njegovo, i zemlja æe ustati na nj.
مال و ثروتش در اثر خشم خدا نابود خواهد گردید. 28
Otiæi æe ljetina doma njegova, rastoèiæe se u dan gnjeva njegova.
این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای بدکاران تعیین کرده است. 29
To je dio od Boga èovjeku bezbožnomu i našljedstvo od Boga za besjedu njegovu.

< ایوب 20 >