< ایوب 20 >
آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: | 1 |
И отвечал Софар Наамитянин и сказал:
ای ایوب، بیش از این نمیتوانم حرفهای تو را تحمل کنم و مجبورم جوابت را بدهم. | 2 |
размышления мои побуждают меня отвечать, и я поспешаю выразить их.
توهینهایت را تحمل کردهام اما الان مجبورم پاسخ تو را بدهم. | 3 |
Упрек, позорный для меня, выслушал я, и дух разумения моего ответит за меня.
مگر نمیدانی که از دوران قدیم که انسان بر زمین قرار داده شد خوشبختی شریران همیشه زودگذر بوده است؟ | 4 |
Разве не знаешь ты, что от века, - с того времени, как поставлен человек на земле, -
веселье беззаконных кратковременно, и радость лицемера мгновенна?
اگرچه مرد بدکار سرافراز گردد و شوکتش سر به فلک کشد، | 6 |
Хотя бы возросло до небес величие его, и голова его касалась облаков, -
ولی بهزودی مثل فضله به دور انداخته شده، نابود خواهد گردید و کسانی که او را میشناختند حیران شده، خواهند گفت که او چه شد؟ | 7 |
как помет его, на веки пропадает он; видевшие его скажут: где он?
او همچون یک رؤیا محو خواهد شد. | 8 |
Как сон, улетит, и не найдут его; и, как ночное видение, исчезнет.
دیگر هرگز نه دوستانش او را خواهند دید و نه خانوادهاش. | 9 |
Глаз, видевший его, больше не увидит его, и уже не усмотрит его место его.
فرزندانش از فقیران گدایی خواهند کرد و با زحمت و مشقت قرضهای پدرشان را خواهند پرداخت. | 10 |
Сыновья его будут заискивать у нищих, и руки его возвратят похищенное им.
هنوز به پیری نرسیده، خواهد مرد و استخوانهایش در خاک خواهد پوسید. | 11 |
Кости его наполнены грехами юности его, и с ним лягут они в прах.
او از طعم شرارت لذت میبرد و آن را در دهان خود نگه داشته، مزهمزه میکند. | 12 |
Если сладко во рту его зло, и он таит его под языком своим,
бережет и не бросает его, а держит его в устах своих,
اما آنچه که خورده است در معدهاش ترش میشود، و در شکمش به زهرِ مار تبدیل میگردد. | 14 |
то эта пища его в утробе его превратится в желчь аспидов внутри его.
ثروتی را که بلعیده، قی خواهد کرد؛ خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید. | 15 |
Имение, которое он глотал, изблюет: Бог исторгнет его из чрева его.
آنچه خورده است مانند زهر مار تلخ شده، طعم مرگ خواهد داشت. | 16 |
Змеиный яд он сосет; умертвит его язык ехидны.
او دیگر از نهرهای روغن زیتون، شیر و عسل لذت نخواهد برد. | 17 |
Не видать ему ручьев, рек, текущих медом и молоком!
زحماتش برای او ثمری نخواهد داشت و ثروتش باعث خوشی او نخواهد شد. | 18 |
Нажитое трудом возвратит, не проглотит; по мере имения его будет и расплата его, а он не порадуется.
زیرا به فقرا ظلم کرده، آنها را از خانه و زندگیشان محروم ساخته است. | 19 |
Ибо он угнетал, отсылал бедных; захватывал дома, которых не строил;
از آنچه با حرص و طمع به چنگ آورده است هرگز ارضا نخواهد شد، | 20 |
не знал сытости во чреве своем и в жадности своей не щадил ничего.
و از آنچه با دزدی اندوخته است لذت نخواهد برد و کامیابی او دوام نخواهد داشت. | 21 |
Ничего не спаслось от обжорства его, зато не устоит счастье его.
وقتی به اوج کامیابی برسد بدبختی دامنگیر او خواهد شد. | 22 |
В полноте изобилия будет тесно ему; всякая рука обиженного поднимется на него.
هنگامی که او میخورد و شکم خود را پر میکند، خدا خشم خود را بر او نازل خواهد کرد. | 23 |
Когда будет чем наполнить утробу его, Он пошлет на него ярость гнева Своего и одождит на него болезни в плоти его.
در حالی که میکوشد از شمشیر آهنین فرار کند، تیری از کمانی مفرغین رها شده، در بدن او فرو خواهد رفت. | 24 |
Убежит ли он от оружия железного, - пронзит его лук медный;
هنگامی که تیر را از بدنش بیرون میکشد نوک براق آن جگرش را پاره خواهد کرد و وحشت مرگ بر او چیره خواهد شد. | 25 |
станет вынимать стрелу, - и она выйдет из тела, выйдет, сверкая сквозь желчь его; ужасы смерти найдут на него!
دارایی او نابود خواهد شد و آتشی ناگهانی به اموالش خواهد افتاد و آنچه را که برایش باقی مانده است خواهد بلعید. | 26 |
Все мрачное сокрыто внутри его; будет пожирать его огонь, никем не раздуваемый; зло постигнет и оставшееся в шатре его.
آسمانها گناهان او را آشکار خواهند ساخت و زمین علیه او شهادت خواهد داد. | 27 |
Небо откроет беззаконие его, и земля восстанет против него.
مال و ثروتش در اثر خشم خدا نابود خواهد گردید. | 28 |
Исчезнет стяжание дома его; все расплывется в день гнева Его.
این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای بدکاران تعیین کرده است. | 29 |
Вот удел человеку беззаконному от Бога и наследие, определенное ему Вседержителем!