ایوب 19

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,

2 تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?

3 پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.

4 اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.

5 شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,

6 در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.

7 فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.

8 خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.

9 او عزت و فخر را از من گرفته

Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.

10 و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.

11 خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.

12 لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.

13 برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.

14 بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.

15 اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.

16 خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.

17 نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.

18 بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.

19 حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.

20 از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.

21 آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?

22 چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?

23 ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!

24

O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!

25 اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;

26 و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.

27 من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.

28 چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',

29 از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.

matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”