< ایوب 19 >

آنگاه ایوب پاسخ داد: 1
Respondens autem Iob, dixit:
تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ 2
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. 3
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ 4
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، 5
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. 6
Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. 7
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. 8
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
او عزت و فخر را از من گرفته 9
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. 10
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. 11
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. 12
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. 13
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. 14
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. 15
Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. 16
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. 17
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. 18
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. 19
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. 20
Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. 21
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ 22
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. 23
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ 25
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! 26
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! 27
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ 28
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. 29
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.

< ایوب 19 >