< ایوب 19 >
Allora Giobbe rispose e disse:
تا به کی میخواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ | 2 |
“Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?
پیدرپی به من اهانت میکنید و از این رفتارتان شرم نمیکنید. | 3 |
Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.
اگر من خطا کردهام، خطای من چه صدمهای به شما زده است؟ | 4 |
Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.
شما خود را بهتر از من میپندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من میدانید، | 5 |
Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,
در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. | 6 |
allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.
فریاد برمیآورم و کمک میخواهم، اما هیچکس صدایم را نمیشنود و کسی به فریادم نمیرسد. | 7 |
Ecco, io grido: “Violenza!” e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!
خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. | 8 |
Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.
او عزت و فخر را از من گرفته | 9 |
M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.
و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. | 10 |
M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.
خشم او علیه من شعلهور است و او مرا دشمن خود به حساب میآورد. | 11 |
Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.
لشکریانش به پیش میتازد و بر ضد من سنگر میسازند، و گرداگردِ خیمهام اردو میزنند. | 12 |
Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.
برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاستهاند. | 13 |
Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.
بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفتهاند. | 14 |
M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.
اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار میکنند و من برای آنها بیگانه شدهام. | 15 |
I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.
خدمتکارم را صدا میکنم، حتی به او التماس مینمایم، ولی او جوابم را نمیدهد. | 16 |
Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. | 17 |
Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.
بچههای کوچک هم مرا خوار میشمارند و وقتی مرا میبینند مسخرهام میکنند. | 18 |
Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.
حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان میداشتم از من روگردان شدهاند. | 19 |
Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.
از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریختهام. | 20 |
Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.
آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. | 21 |
Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.
چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب میدهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشدهاید؟ | 22 |
Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?
ای کاش میتوانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. | 23 |
Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!
se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…
اما من میدانم که رهانندهام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ | 25 |
Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.
و میدانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! | 26 |
E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.
من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! | 27 |
Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!
چطور جرات میکنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ | 28 |
Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?
از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. | 29 |
Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia”.