ایوب 19
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Hiob antwortete und sprach:
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ | 2 |
Was plaget ihr doch meine Seele und peiniget mich mit Worten?
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. | 3 |
Ihr habt mich nun zehnmal gehöhnet und schämet euch nicht, daß ihr mich also umtreibet.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ | 4 |
Irre ich, so irre ich mir.
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، | 5 |
Aber ihr erhebet euch wahrlich wider mich und scheltet mich zu meiner Schmach.
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. | 6 |
Merket doch einst, daß mir Gott unrecht tut und hat mich mit seinem Jagestrick umgeben.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. | 7 |
Siehe, ob ich schon schreie über Frevel, so werde ich doch nicht erhöret; ich rufe, und ist kein Recht da.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. | 8 |
Er hat meinen Weg verzäunet, daß ich nicht kann hinübergehen, und hat Finsternis auf meinen Steig gestellet.
| او عزت و فخر را از من گرفته | 9 |
Er hat meine Ehre mir ausgezogen und die Krone von meinem Haupt genommen.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. | 10 |
Er hat mich zerbrochen um und um und läßt mich gehen, und hat ausgerissen meine Hoffnung wie einen Baum.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. | 11 |
Sein Zorn ist über mich ergrimmet, und er achtet mich für seinen Feind.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. | 12 |
Seine Kriegsleute sind miteinander kommen und haben ihren Weg über mich gepflastert und haben sich um meine Hütte her gelagert.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. | 13 |
Er hat meine Brüder ferne von mir getan, und meine Verwandten sind mir fremd worden.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. | 14 |
Meine Nächsten haben sich entzogen, und meine Freunde haben mein vergessen.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. | 15 |
Meine Hausgenossen und meine Mägde achten mich für fremd, ich bin unbekannt worden vor ihren Augen.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. | 16 |
Ich rief meinem Knecht, und er antwortete mir nicht; ich mußte ihm flehen mit eigenem Munde.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. | 17 |
Mein Weib stellet sich fremd, wenn ich ihr rufe; ich muß flehen den Kindern meines Leibes.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. | 18 |
Auch die jungen Kinder geben nichts auf mich; wenn ich mich wider sie setze, so geben sie mir böse Worte.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. | 19 |
Alle meine Getreuen haben Greuel an mir; und die ich liebhatte, haben sich wider mich gekehret.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. | 20 |
Mein Gebein hanget an meiner Haut und Fleisch, und kann meine Zähne mit der Haut nicht bedecken.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. | 21 |
Erbarmet euch mein, erbarmet euch mein, ihr, meine Freunde; denn die Hand Gottes hat mich gerühret.
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ | 22 |
Warum verfolget ihr mich gleich so wohl als Gott und könnet meines Fleisches nicht satt werden?
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. | 23 |
Ach, daß meine Reden geschrieben würden! Ach, daß sie in ein Buch gestellet würden,
| 24 |
mit einem eisernen Griffel auf Blei und zu ewigem Gedächtnis in einen Fels gehauen würden!
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ | 25 |
Aber ich weiß, daß mein Erlöser lebet; und er wird mich hernach aus der Erde auferwecken;
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! | 26 |
und werde danach mit dieser meiner Haut umgeben werden und werde in meinem Fleisch Gott sehen.
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! | 27 |
Denselben werde ich mir sehen, und meine Augen werden ihn schauen, und kein Fremder. Meine Nieren sind verzehret in meinem Schoß.
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ | 28 |
Denn ihr sprechet: Wie wollen wir ihn verfolgen und eine Sache zu ihm finden?
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. | 29 |
Fürchtet euch vor dem Schwert; denn das Schwert ist der Zorn über die Missetat, auf daß ihr wisset, daß ein Gericht sei.
