< ایوب 19 >

آنگاه ایوب پاسخ داد: 1
Job vastasi ja sanoi:
تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ 2
"Kuinka kauan te vaivaatte minun sieluani ja runtelette minua sanoillanne?
پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. 3
Jo kymmenenkin kertaa olette minua häväisseet, häpeämättä te minua rääkkäätte.
اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ 4
Olenko todella hairahtunut, yöpyykö hairahdukseni minun luonani?
شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، 5
Tahi voitteko todella ylvästellä minua vastaan ja todistaa minun ansainneen häpeäni?
در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. 6
Tietäkää siis, että Jumala on tehnyt minulle vääryyttä ja on kietonut minut verkkoonsa.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. 7
Katso, minä huudan: 'Väkivaltaa!' enkä saa vastausta; huudan apua, mutta ei ole mitään oikeutta.
خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. 8
Hän on aidannut tieni, niin etten pääse ylitse, ja on levittänyt pimeyden poluilleni.
او عزت و فخر را از من گرفته 9
Hän on riisunut minulta kunniani ja ottanut kruunun minun päästäni.
و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. 10
Hän repi minut maahan joka puolelta, niin että olen mennyttä, ja hän tempasi irti toivoni niinkuin puun.
خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. 11
Hän päästi vihansa syttymään minua vastaan ja piti minua vihollisenansa.
لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. 12
Hänen sotajoukkonsa tulivat yhdessä ja tekivät tiensä minua vastaan ja leiriytyivät minun majani ympärille.
برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. 13
Veljeni hän on minusta loitontanut; tuttavani ovat minusta aivan vieraantuneet.
بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. 14
Läheiseni ovat minusta luopuneet, ja uskottuni ovat unhottaneet minut.
اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. 15
Ne, jotka talossani majailevat, ja palvelijattareni pitävät minua muukalaisena, minä olen tullut vieraaksi heidän silmissään.
خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. 16
Minä kutsun palvelijaani, eikä hän vastaa; minun suuni täytyy nöyrästi rukoilla häntä.
نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. 17
Hengitykseni on vastenmielinen vaimolleni, hajuni on äitini pojista ilkeä.
بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. 18
Poikasetkin halveksivat minua; kun nousen, niin he puhuvat minusta pilkkojaan.
حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. 19
Kaikki seuratoverini inhoavat minua, ja ne, joita minä rakastin, ovat kääntyneet minua vastaan.
از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. 20
Luuni ovat tarttuneet nahkaani, ihooni, eikä minusta ole enää kuin ikenet jäljellä.
آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. 21
Armahtakaa minua, armahtakaa, te, minun ystäväni, sillä Jumalan käsi on minuun koskenut.
چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ 22
Miksi vainoatte minua niinkuin Jumala, ettekä saa kylläänne minun lihastani?
ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. 23
Oi, jospa minun sanani kirjoitettaisiin muistiin, jospa ne piirrettäisiin kirjaan,
24
rautataltalla ja lyijyllä hakattaisiin kallioon ikuisiksi ajoiksi!
اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ 25
Mutta minä tiedän lunastajani elävän, ja viimeisenä hän on seisova multien päällä.
و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! 26
Ja sittenkuin tämä nahka on yltäni raastettu ja olen ruumiistani irti, saan minä nähdä Jumalan.
من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! 27
Hänet olen minä näkevä apunani; minun silmäni saavat nähdä hänet-eikä vieraana. Munaskuuni hiukeavat sisimmässäni.
چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ 28
Kun sanotte: 'Kuinka vainoammekaan häntä!' -minusta muka löydetään asian juuri-
از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. 29
niin peljätkää miekkaa, sillä viha on kohtaava miekanalaisia pahoja töitä, tietääksenne, että tuomari on."

< ایوب 19 >