ایوب 19
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
And Job answers and says:
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ | 2 |
“Until when do you afflict my soul, And bruise me with words?
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. | 3 |
These ten times you put me to shame, you do not blush. You make yourselves strange to me—
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ | 4 |
And also—truly, I have erred, My error remains with me.
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، | 5 |
If, truly, you magnify yourselves over me, And decide my reproach against me;
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. | 6 |
Know now, that God turned me upside down, And has set around His net against me,
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. | 7 |
Behold, I cry out—violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. | 8 |
He hedged up my way, and I do not pass over, And He places darkness on my paths.
| او عزت و فخر را از من گرفته | 9 |
He has stripped my honor from off me, And He turns the crown from my head.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. | 10 |
He breaks me down all around, and I go, And removes my hope like a tree.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. | 11 |
And He kindles His anger against me, And reckons me to Him as His adversaries.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. | 12 |
His troops come in together, And they raise up their way against me, And encamp around my tent.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. | 13 |
He has put my brothers far off from me, And my acquaintances have surely been estranged from me.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. | 14 |
My neighbors have ceased And my familiar friends have forgotten me,
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. | 15 |
Sojourners of my house and my maids, Reckon me for a stranger; I have been an alien in their eyes.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. | 16 |
I have called to my servant, And he does not answer, With my mouth I make supplication to him.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. | 17 |
My spirit is strange to my wife, And my favors to the sons of my [mother’s] womb.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. | 18 |
Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. | 19 |
All the men of my counsel detest me, And those I have loved, Have been turned against me.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. | 20 |
To my skin and to my flesh My bone has cleaved, And I deliver myself with the skin of my teeth.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. | 21 |
Pity me, pity me, you my friends, For the hand of God has struck against me.
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ | 22 |
Why do you pursue me as God? And are not satisfied with my flesh?
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. | 23 |
Who grants now, that my words may be written? Who grants that they may be inscribed in a scroll?
| 24 |
With a pen of iron and lead—They may be hewn in a rock forever.
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ | 25 |
That—I have known my Redeemer, The Living and the Last, For He raises the dust.
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! | 26 |
And after my skin has surrounded this [body], Then from my flesh I see God—
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! | 27 |
Whom I see on my side, And my eyes have beheld, and not a stranger, My reins have been consumed in my bosom.
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ | 28 |
But you say, Why do we pursue after him? And the root of the matter has been found in me.
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. | 29 |
Be afraid because of the sword, For the punishments of the sword [are] furious, That you may know that [there is] a judgment.”
