< ایوب 18 >
آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: | 1 |
Entonces Bildad, el suhita, tomó la palabra y dijo:
تا کی میخواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر میخواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانهتر صحبت کن. | 2 |
“¿Hasta cuándo seguirás hablando, buscando las palabras adecuadas que decir? ¡Habla con sentido común si quieres que te respondamos!
آیا تو فکر میکنی ما مثل حیوان بیشعور هستیم؟ | 3 |
¿Crees que somos animales tontos? ¿Te parecemos estúpidos?
چرا بیجهت خشمگین میشوی و به خود صدمه میزنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخرهها واژگون شوند. | 4 |
Te destrozas con tu ira. ¿Crees que la tierra tiene que ser abandonada, o que las montañas deben moverse sólo por ti?
چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعلهاش نوری نخواهد داد. | 5 |
“Es cierto que la vida de los malvados terminará como una lámpara que se apaga: su llama no brillará más.
در هر خانهای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود. | 6 |
La luz de su casa se apaga, la lámpara que cuelga arriba se apaga.
قدمهای شرور سست میشوند و او قربانی نقشههای خود میگردد. | 7 |
En lugar de dar pasos firmes, tropiezan, y sus propios planes los hacen caer.
او با پای خود به دام میافتد و تله پاشنهٔ پای او را میگیرد و او را رها نمیکند. | 8 |
Sus propios pies los hacen tropezar y quedan atrapados en una red; mientras caminan caen en un pozo.
Una trampa los agarra por el talón; un lazo los rodea.
سر راه او تلهها پنهان شده است. | 10 |
Un lazo se esconde en el suelo para ellos; una cuerda se extiende a través del camino para hacerlos tropezar.
ترسها از هر طرف به او هجوم میآورند و او را قدم به قدم تعقیب میکنند. | 11 |
El terror asusta a los malvados, los persigue por todas partes, les muerde los talones.
مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد. | 12 |
El hambre les quita las fuerzas; el desastre los espera cuando caen.
مرض مهلک به جان او میافتد و او را به کام مرگ میکشاند. | 13 |
La enfermedad devora su piel; la enfermedad mortal consume sus miembros.
از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده میشود. | 14 |
Son arrancados de los hogares en los que confiaban y llevados al rey de los terrores.
خانهاش در زیر آتش گوگرد نابود میگردد. | 15 |
La gente que no conoce vivirá en sus casas; el azufre se esparcirá donde solían vivir.
ریشه و شاخههایش میخشکند و از بین میروند. | 16 |
Se marchitan, las raíces abajo y las ramas arriba;
خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو میگردد و هیچکس او را به یاد نمیآورد. | 17 |
el recuerdo de ellos se desvanece de la tierra; nadie recuerda ya sus nombres.
از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده میشود. | 18 |
Son arrojados de la luz a las tinieblas, expulsados del mundo.
در میان قومش نسلی از او باقی نمیماند. | 19 |
No tienen hijos ni descendientes en su pueblo, ni supervivientes donde solían vivir.
قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان میشوند. | 20 |
La gente de occidente está horrorizada por lo que les sucede. La gente del oriente está conmocionada.
آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران میآید، بر سر آنانی که خدا را نمیشناسند. | 21 |
Esto es lo que ocurre con las casas de los malvados, con los lugares de los que rechazan a Dios”.