ایوب 18

1 آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

Отвещав же Валдад Савхейский, рече:

2 تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

доколе не престанеши? Пожди, да и мы возглаголем.

3 آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

И почто аки четвероножная умолчахом пред тобою?

4 چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

Пребысть ти гнев. Что бо? Аще ты умреши, не населенна ли будет поднебесная? Или превратятся горы из оснований?

5 چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

И свет нечестивых угаснет, и не произыдет их пламень:

6 در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

свет его тма в жилищи, светилник же в нем угаснет:

7 قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

да уловят меншии имения его, погрешит же его совет:

8 او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

ввержена же бысть нога его в пругло, мрежею да повиется:

9

да приидут же нань пругла, укрепит нань жаждущих:

10 سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

скрыся в земли уже его, и ятие его на стези.

11 ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

Окрест да погубят его болезни: мнози же окрест ног его обыдут во гладе теснем:

12 مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

падение же ему уготовано велико.

13 مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

Поядены же да будут плесны ног его, красная же его да пояст смерть.

14 از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

Отторжено же буди от жития его изцеление, да имет же его беда виною царскою.

15 خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

Да вселится в храмине его в нощи его, посыпана да будут лепотная его жупелом:

16 ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

под ним корения его да изсохнут, свыше же нападет пожатие его.

17 خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

Память его да погибнет от земли, и (не) будет имя его на лицы внешнем:

18 از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

да отринет его от света во тму:

19 در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

не будет знаемь в людех его, ниже спасен в поднебесней дом его:

20 قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

но в своих ему поживут инии, над ним воздохнуша последнии, первых же объя чудо.

21 آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.

Сии суть домове неправедных, сие же место неведущих Бога.