ایوب 18

1 آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

2 تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.

3 آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

4 چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

5 چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

La lumière du méchant s’éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

6 در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

La lumière s’obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s’éteindra.

7 قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

Ses pas assurés seront à l’étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

8 او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

9

Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s’empare de lui;

10 سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

11 ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

Des terreurs l’assiègent, l’entourent, Le poursuivent par derrière.

12 مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

13 مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

Les parties de sa peau sont l’une après l’autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

14 از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

15 خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

Nul des siens n’habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

16 ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

17 خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n’est plus sur la face des champs.

18 از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

19 در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu’il habitait.

20 قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d’effroi.

21 آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.

Point d’autre destinée pour le méchant, Point d’autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!