< ایوب 18 >

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: 1
And he answered Bildad the Shuhite and he said.
تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن. 2
Until when? - will you make! ends of words you will consider and after we will speak.
آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟ 3
Why? are we regarded like cattle are we considered stupid? in view your.
چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند. 4
O [one who] tears self his in anger his ¿ for sake your may it be abandoned [the] earth so it may move? a rock from place its.
چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد. 5
Also [the] light of wicked [people] it is extinguished and not it shines [the] flame of fire his.
در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود. 6
[the] light It grows dark in tent his and lamp his above him it is extinguished.
قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد. 7
They are restricted [the] steps of vigor his and it throws down him own plan[s] his.
او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. 8
For he is caught in a net by feet his and on a network he walks about.
9
It takes hold on a heel a trap it takes hold on him a snare.
سر راه او تله‌ها پنهان شده است. 10
[is] hidden On the ground rope his and trap his on [the] path.
ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند. 11
All around they terrify him sudden terror and they scatter him to feet his.
مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد. 12
It is hungry trouble his and disaster [is] prepared for stumbling his.
مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند. 13
It consumes [the] parts of skin his it consumes parts his [the] firstborn of death.
از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود. 14
He is torn away from tent his trust his and it makes march him to [the] king of sudden terror.
خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد. 15
It dwells in tent his because not [belonging] to him it is scattered over estate his sulfur.
ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند. 16
Beneath roots his they are dried up and above it withers branch[es] his.
خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد. 17
Memory his it perishes from [the] earth and not a name [belongs] to him on [the] face of [the] street.
از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود. 18
People drive him from light into darkness and from [the] world they chase away him.
در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند. 19
Not posterity [belongs] to him and not progeny [is] among people his and there not [is] a survivor in sojourning-places his.
قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند. 20
On day his they are appalled [those] behind and [those] before they take hold of a shudder.
آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند. 21
Surely these [are] [the] dwelling places of an evil-doer and this [is the] place of [one who] not he knows God.

< ایوب 18 >