< ایوب 18 >

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: 1
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن. 2
"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟ 3
Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند. 4
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد. 5
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود. 6
Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد. 7
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. 8
thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
9
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
سر راه او تله‌ها پنهان شده است. 10
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند. 11
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد. 12
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند. 13
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود. 14
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد. 15
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند. 16
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد. 17
hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود. 18
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند. 19
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند. 20
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند. 21
Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!

< ایوب 18 >