< ایوب 18 >
آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: | 1 |
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
تا کی میخواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر میخواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانهتر صحبت کن. | 2 |
"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
آیا تو فکر میکنی ما مثل حیوان بیشعور هستیم؟ | 3 |
Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
چرا بیجهت خشمگین میشوی و به خود صدمه میزنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخرهها واژگون شوند. | 4 |
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعلهاش نوری نخواهد داد. | 5 |
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
در هر خانهای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود. | 6 |
Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
قدمهای شرور سست میشوند و او قربانی نقشههای خود میگردد. | 7 |
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
او با پای خود به دام میافتد و تله پاشنهٔ پای او را میگیرد و او را رها نمیکند. | 8 |
thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
سر راه او تلهها پنهان شده است. | 10 |
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
ترسها از هر طرف به او هجوم میآورند و او را قدم به قدم تعقیب میکنند. | 11 |
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد. | 12 |
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
مرض مهلک به جان او میافتد و او را به کام مرگ میکشاند. | 13 |
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده میشود. | 14 |
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
خانهاش در زیر آتش گوگرد نابود میگردد. | 15 |
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
ریشه و شاخههایش میخشکند و از بین میروند. | 16 |
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو میگردد و هیچکس او را به یاد نمیآورد. | 17 |
hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده میشود. | 18 |
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
در میان قومش نسلی از او باقی نمیماند. | 19 |
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان میشوند. | 20 |
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران میآید، بر سر آنانی که خدا را نمیشناسند. | 21 |
Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!