ایوب 18

1 آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

Shuhi Bildad loh a doo tih,

2 تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

“Olthui kah taikhaihnah te me hil nim na khueh ve. Yakming lamtah a hnukah thui sih.

3 آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

Balae tih rhamsa bangla nan poek, na mikhmuh ah ka angvawk a?

4 چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

A thintoek ah amah hinglu pataeng a baeh ta. Diklai loh a hnoo tih lungpang te a hmuen lamloh a thoeih akhaw nang hut a?

5 چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

Halang rhoek kah vangnah ngawn tah thi tih a hmai te hmaihli bang lam pataeng aa pawh.

6 در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

Vangnah khaw a dap khuiah hmuep tih a hmaithoi khaw amah taengah a thih pah.

7 قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

A thahuem kah khokan pataeng caek tih a cilsuep loh amah a voeih.

8 او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

A kho loh lawk khuila a tueih tih sahamlong khuila a pongpa sak.

9

A khodil te pael loh a tuuk tih amah te kokthah dongah man.

10 سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

A rhuihet te diklai dongah a tung tih, a sutaeh te a hawn ah a khueh pah.

11 ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

Anih te mueirhih loh a kaepvai ah a let sak tih a kho ah taekyak uh.

12 مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

A boethae ah bungpong la om tih a cungdonah hamla rhainah khaw a sikim pah.

13 مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

Dueknah caming loh a vin saa a caak pah tih a rhuhrhong a hnom pah.

14 از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

A pangtungnah a dap lamloh a poh tih mueirhih manghai taengla a luei sak.

15 خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

Amah kah pawt long khaw anih kah dap ah kho a sak tih, a tolkhoeng te yam a phul thil.

16 ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

A yung khui ah koh tih a so duela a pae khaw ngat.

17 خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

Anih poekkoepnah te diklai lamloh paltham tih a ming te rhamvoel hmai ah om pawh.

18 از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

Anih te vangnah lamloh a hmuep la a thaek uh tih anih te lunglai lamloh a poeng sakuh.

19 در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

A taengah a ca tal tih a pilnam taengah a cadil om pawh. A lampahnah ah khaw rhaengnaeng om pawh.

20 قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

Amah tue vaengah pong tih a hnuk a hmai la hlithae loh a tuuk.

21 آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.

He tah boethae kah dungtlungim tih Pathen aka ming pawt kah a hmuen khaw he tlam ni,” a ti nah.