ایوب 17
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. | 1 |
“Mi aliento se agota, mis días se apagan, y (me aguarda) el sepulcro.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. | 2 |
¿No son mofadores los que me rodean? ¿No veo sin cesar sus provocaciones?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. | 3 |
(Oh Dios), sé Tú mi fiador; ¿quién podría entonces apretarme?
| 4 |
Pues cerraste su corazón a la sabiduría; no permitas que se ensalcen.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. | 5 |
Prometen la presa a sus amigos, en tanto se consumirán los ojos de sus mismos hijos.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. | 6 |
Soy la fábula de las gentes, y como un hombre a quien se escupe en la cara.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. | 7 |
Mis ojos pierden la vista a causa de aflicción, y mis miembros todos no son más que una sombra.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، | 8 |
Los rectos se pasman de ello, y el inocente se alza contra el impío.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. | 9 |
Con todo, el justo sigue su camino, y el que tiene limpias las manos se hace cada vez más fuerte.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. | 10 |
Vosotros, volved todos, venid aquí, que no hallaré entre vosotros un solo sabio.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. | 11 |
Pasaron mis días, están desbaratados mis proyectos, los deseos de mi corazón.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! | 12 |
Me convierten la noche en día, y en medio de las tinieblas (dicen) que la luz está cerca.
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) | 13 |
Por más que espere, el sepulcro es mi morada, en las tinieblas tengo mi lecho. (Sheol h7585)
| 14 |
A la fosa he dicho: «Tú eres mi padre»; y a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ | 15 |
¿Dónde, pues, está mi esperanza? Mi dicha, ¿quién la verá?
