< ایوب 17 >

روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. 1
O meu espirito se vae corrompendo, os meus dias se vão apagando, e tenho perante mim as sepulturas.
مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. 2
Porventura não estão zombadores comigo? e os meus olhos não passam a noite chorando pelas suas amarguras?
هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. 3
Promette agora, e dá-me um fiador para comtigo: quem ha que me dê a mão?
4
Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. 5
O que lisongeando falla aos amigos tambem os olhos de seus filhos desfallecerão.
خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. 6
Porém a mim me poz por um proverbio dos povos, de modo que já sou uma abominação perante o rosto de cada um.
چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. 7
Pelo que já se escureceram de magoa os meus olhos, e já todos os meus membros são como a sombra:
مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، 8
Os rectos pasmarão d'isto, e o innocente se levantará contra o hypocrita.
و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. 9
E o justo seguirá o seu caminho firmemente, e o puro de mãos irá crescendo em força.
اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. 10
Mas, na verdade, tornae todos vós, e vinde cá; porque sabio nenhum acho entre vós.
روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. 11
Os meus dias passam, os meus propositos se quebraram, os pensamentos do meu coração.
دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! 12
Trocaram o dia em noite; a luz está perto do fim, por causa das trevas.
اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) 13
Se eu esperar, a sepultura será a minha casa; nas trevas estenderei a minha cama. (Sheol h7585)
14
Á corrupção clamo: Tu és meu pae; e aos bichos: Vós sois minha mãe e minha irmã.
پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ 15
Onde pois estaria agora a minha esperança? emquanto á minha esperança, quem a poderá ver
نه، امیدم با من به گور می‌رود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید! (Sheol h7585) 16
As barras da sepultura descerão quando juntamente no pó haverá descanço. (Sheol h7585)

< ایوب 17 >