< ایوب 17 >

روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. 1
Szellemem meg van törve, napjaim elenyésztek, sírok várnak rám!
مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. 2
Bizony csúfolkodással illetnek engem, és zaklatásukon kell időznie szememnek.
هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. 3
Állj jót, kérlek: kezeskedjél értem tenmagadnál! Ki az, ki kezet csap velem?
4
Mert az ő szívöket elzártad az eszességtől, azért nem engeded felülkerekedniök.
کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. 5
Ki osztályrészért elárul barátot, fiainak szemei el fognak epedni.
خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. 6
Oda állított engem, hogy példálózzanak népek, s azzá lettem, hogy arczúl köpnek.
چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. 7
Elhomályosúlt bosszúságtól szemem, s tagjaim akár az árnyék mindannyi.
مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، 8
Eliszonyodnak e miatt az egyenesek, s az ártatlan fölgerjed az istentelen ellen;
و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. 9
és az igaz ragaszkodik útjához s a tiszta kezű gyarapodik szilárdságban.
اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. 10
Azonban ti mindannyian csak jöjjetek újra, de nem találok köztetek bölcset.
روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. 11
Napjaim elmúltak, gondolataim elszakadtak, szívemnek tulajdonai!
دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! 12
Az éjszakát nappallá teszik, a világosságot közelebbé a sötétségnél
اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) 13
Ha az alvilágot házamul reméltem, a sötétségben megterítette mágyamat, (Sheol h7585)
14
a veremnek így szóltam: atyám vagy! anyám és testvérem! a féregnek:
پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ 15
hol van tehát reménységem, és reménységem – ki látja meg?
نه، امیدم با من به گور می‌رود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید! (Sheol h7585) 16
Az alvilág reteszeihez szállanak le, ha egyaránt porban lesz nyugalom. (Sheol h7585)

< ایوب 17 >