< ایوب 17 >

روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. 1
Mein Odem ist schwach, und meine Tage sind abgekürzt, das Grab ist da.
مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. 2
Niemand ist von mir getäuschet, noch muß mein Auge darum bleiben in Betrübnis.
هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. 3
Ob du gleich einen Bürgen für mich wolltest, wer will für mich geloben?
4
Du hast ihrem Herzen den Verstand verborgen, darum wirst du sie nicht erhöhen.
کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. 5
Er rühmet wohl seinen Freunden die Ausbeute; aber seiner Kinder Augen werden verschmachten.
خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. 6
Er hat mich zum Sprichwort unter den Leuten gesetzt, und muß ein Wunder unter ihnen sein.
چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. 7
Meine Gestalt ist dunkel worden vor Trauern, und alle meine Glieder sind wie ein Schatten.
مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، 8
Darüber werden die Gerechten übel sehen, und die Unschuldigen werden sich setzen wider die Heuchler.
و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. 9
Der Gerechte wird seinen Weg behalten, und der von reinen Händen wird stark bleiben.
اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. 10
Wohlan, so kehret euch alle her und kommt; ich werde doch keinen Weisen unter euch finden.
روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. 11
Meine Tage sind vergangen, meine Anschläge sind zertrennet, die mein Herz besessen haben,
دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! 12
und haben aus der Nacht Tag gemacht und aus dem Tage Nacht.
اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) 13
Wenn ich gleich lange harre, so ist doch die Hölle mein Haus, und in Finsternis ist mein Bett gemacht. (Sheol h7585)
14
Die Verwesung heiße ich meinen Vater und die Würmer meine Mutter und meine Schwester.
پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ 15
Was soll ich harren? und wer achtet mein Hoffen?
نه، امیدم با من به گور می‌رود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید! (Sheol h7585) 16
Hinunter in die Hölle wird es fahren und wird mit mir im Staube liegen. (Sheol h7585)

< ایوب 17 >