< ایوب 17 >

روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. 1
Je péris emporté par une tempête; j'aspire à la tombe et je n'y puis arriver.
مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. 2
Je péris dans mon affliction; et vous, Seigneur, qu'avez-vous fait?
هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. 3
Des étrangers m'ont enlevé mes richesses: Quel est cet homme? qu'il soit enchaîné par ma main.
4
Vous avez rendu leur cœur inaccessible à la raison; gardez-vous de les glorifier.
کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. 5
Cet homme n'a rien à dire à ses amis que des méchancetés; et ses yeux ont fondu en larmes à cause de ses fils.
خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. 6
O mon Dieu, vous avez fait de moi la fable des nations; je suis devenu pour elles un objet de risée.
چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. 7
La colère alors a séché mes pleurs, et j'ai été vivement assiégé de toutes parts.
مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، 8
Les gens sincères à cause de moi sont saisis de surprise, ils s'écrient: Puisse le juste s'élever au-dessus du méchant!
و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. 9
Que le fidèle persévère dans sa voie, que l'homme dont les mains sont pures prenne courage.
اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. 10
Et vous tous approchez, écoutez-moi, je ne trouve point la vérité en vous.
روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. 11
J'ai passé mes jours à murmurer, et toutes les parties de mon cœur ont été déchirées.
دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! 12
J'ai confondu la nuit avec le jour; la lumière avec l'obscurité.
اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) 13
Tout ce que j'ai à attendre, c'est la terre pour demeure; ma couche est déjà étendue dans les ténèbres. (Sheol h7585)
14
J'ai surnommé la mort mon père; ma mère et ma sœur, c'est la pourriture.
پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ 15
Où est donc mon espoir? quels sont les biens que je verrai?
نه، امیدم با من به گور می‌رود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید! (Sheol h7585) 16
Est-ce que mon espoir et mes biens descendront avec moi sous la terre? Est-ce que nous serons placés ensemble dans le sépulcre? (Sheol h7585)

< ایوب 17 >