< ایوب 17 >
روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. | 1 |
Духът ми чезне, дните ми гаснат, мене вече гробът чака.
مسخرهکنندگان دور مرا گرفتهاند. آنها را در همه جا میبینم. | 2 |
Сигурно ми се присмиват; И окото ми трябва постоянно да гледа огорченията им!
هیچکس بر بیگناهی من گواهی نمیدهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت ندادهای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. | 3 |
Дай, моля, поръчителство; стани ми поръчител при Себе Си; Кой друг би дал ръка на мене?
Защото си скрил сърцето им от разум; Затова няма да ги възвисиш.
کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. | 5 |
Който заради плячка предава приятели - Очите на чадата му ще изтекат.
خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف میاندازند. | 6 |
Той ме е поставил и поговорка на людете; И укор станах аз пред тях.
چشمانم از گریه تار شده و از من سایهای بیش باقی نمانده است. | 7 |
Помрачиха очите ми от скръб, И всичките ми телесни части станаха като сянка.
مردان درستکار وقتی مرا میبینند دچار حیرت میشوند. ولی سرانجام آدمهای بیگناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، | 8 |
Правдивите ще се почудят на това, И невинният ще се повдигне против нечестивия.
و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. | 9 |
А праведният ще се държи в пътя си, И който има чисти ръце ще увеличава силата си.
اگر میتوانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستادهاید آدم فهمیدهای نمیبینم. | 10 |
А вие всички, моля, пак дойдете; Обаче не ще мога намери между вас един разумен.
روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. | 11 |
Дните ми преминаха; Намеренията ми и желанията на сърцето ми се пресякоха.
دوستانم شب را روز و روز را شب میگویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه میدهند! | 12 |
Нощта скоро ще замести деня; Виделото е близо до тъмнината,
اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol ) | 13 |
Ако очаквам преизподнята за мое жилище, Ако съм постлал постелката си в тъмнината, (Sheol )
Ако съм викнал към тлението, Баща ми си ти, - Към червеите: Майка и сестра ми сте,
پس امید من کجاست؟ آیا کسی میتواند آن را پیدا کند؟ | 15 |
То где е сега надеждата ми? Да! кой ще види надеждата ми?
نه، امیدم با من به گور میرود و با هم در دل خاک خواهیم خوابید! (Sheol ) | 16 |
При вратите на преизподнята ще слезе тя, Когато едновременно ще има покой в пръстта. (Sheol )