ایوب 16
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Alors Job répondit,
| من از این حرفها زیاد شنیده‌ام. همهٔ شما تسلی‌دهندگان مزاحم هستید. | 2 |
« J'ai entendu beaucoup de choses semblables. Vous êtes tous de misérables consolateurs!
| آیا این سخنان بیهودهٔ شما پایانی ندارد؟ چه کسی شما را مجبور کرده این همه بحث کنید؟ | 3 |
Les paroles vaines auront-elles une fin? Ou qu'est-ce qui vous provoque pour que vous répondiez?
| اگر به جای شما بودم من هم می‌توانستم همین حرفها را بزنم و سرم را تکان داده، شما را به باد انتقاد و ریشخند بگیرم. | 4 |
Je pourrais aussi parler comme vous le faites. Si ton âme était à la place de mon âme, Je pourrais joindre des mots contre vous, et je te fais signe de la tête,
| اما این کار را نمی‌کردم، بلکه طوری صحبت می‌کردم که حرفهایم به شما کمکی بکند. سعی می‌کردم شما را تسلی داده، غمتان را برطرف سازم. | 5 |
mais je te fortifierais de ma bouche. La consolation de mes lèvres te soulagerait.
| هر چه سخن می‌گویم ناراحتی و غصه‌ام کاهش نمی‌یابد. اگر هم سکوت کنم و هیچ حرف نزنم، این نیز درد مرا دوا نخواهد کرد. | 6 |
« J'ai beau parler, mon chagrin ne s'apaise pas. Même si je m'abstiens, qu'est-ce qui me soulage?
| خدایا، تو مرا از زندگی خسته کرده و خانواده‌ام را از من گرفته‌ای. | 7 |
Mais maintenant, Dieu, tu m'as épuisé. Tu as fait de toute ma compagnie une désolation.
| ای خدا، تو آنچنان مرا در سختیها قرار داده‌ای که از من پوست و استخوانی بیش نمانده است و دوستانم این را دلیل گناهان من می‌دانند. | 8 |
Vous m'avez ratatiné. Ceci est un témoignage contre moi. Ma maigreur se dresse contre moi. Il témoigne de mon visage.
| خدا مرا به چشم یک دشمن نگاه می‌کند و در خشم خود گوشت بدنم را می‌درد. | 9 |
Il m'a déchiré dans sa colère et m'a persécuté. Il a grincé des dents contre moi. Mon adversaire aiguise son regard sur moi.
| مردم مرا مسخره می‌کنند و دور من جمع شده، به صورتم سیلی می‌زنند. | 10 |
Ils ont ouvert leur bouche sur moi. Ils m'ont frappé sur la joue avec reproche. Ils se rassemblent contre moi.
| خدا مرا به دست گناهکاران سپرده است، به دست آنانی که شرور و بدکارند. | 11 |
Dieu me livre aux impies, et me jette entre les mains des méchants.
| من در کمال آرامش زندگی می‌کردم که ناگاه خدا گلوی مرا گرفت و مرا پاره‌پاره کرد. اکنون نیز مرا هدف تیرهای خود قرار داده است. | 12 |
J'étais à l'aise, et il m'a brisé. Oui, il m'a pris par le cou, et m'a mis en pièces. Il a aussi fait de moi sa cible.
| با بی‌رحمی از هر سو تیرهای خود را به سوی من رها می‌کند و بدن مرا زخمی می‌سازد. | 13 |
Ses archers m'entourent. Il divise mes reins, et ne les épargne pas. Il déverse ma bile sur le sol.
| او مانند یک جنگجو پی‌درپی به من حمله می‌کند. | 14 |
Il me brise, brèche après brèche. Il court vers moi comme un géant.
| لباس ماتم پوشیده، به خاک ذلت نشسته‌ام. | 15 |
J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai poussé ma corne dans la poussière.
| از بس گریه کرده‌ام چشمانم سرخ شده و تاریکی بر دیدگانم سایه افکنده است. | 16 |
Mon visage est rouge de pleurs. L'obscurité profonde est sur mes paupières,
| ولی من بی‌گناهم و دعایم بی‌ریاست. | 17 |
bien qu'il n'y ait aucune violence dans mes mains, et ma prière est pure.
| ای زمین، خون مرا پنهان نکن؛ بگذار خونم از جانب من بانگ اعتراض برآورد. | 18 |
« Terre, ne couvre pas mon sang. Que mon cri n'ait pas de place pour se reposer.
| من شاهدی در آسمان دارم که از من حمایت می‌کند. | 19 |
Maintenant même, voici, mon témoin est dans le ciel. Celui qui se porte garant pour moi est en haut.
| دوستانم مرا مسخره می‌کنند، ولی من اشکهای خود را در حضور خدا می‌ریزم | 20 |
Mes amis se moquent de moi. Mes yeux versent des larmes à Dieu,
| و به او التماس می‌کنم تا مثل شخصی که به حرفهای دوستش گوش می‌دهد، به سخنانم توجه کند. | 21 |
qu'il maintiendrait le droit d'un homme avec Dieu, d'un fils d'homme avec son prochain!
| زیرا به‌زودی باید به راهی بروم که از آن بازگشتی نیست. | 22 |
Car lorsque quelques années se seront écoulées, Je prendrai le chemin du non-retour.
