< ایوب 15 >

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: 1
Dann antwortete Eliphas von Theman:
ای ایوب، فکر می‌کردیم آدم عاقلی هستی، ولی سخنان احمقانه‌ای به زبان می‌آوری. حرفهای تو پوچ و توخالی است. 2
Wird wohl ein Weiser windige Ansicht als Antwort vortragen und sein Inneres mit Ostwind füllen -
هیچ آدم حکیمی با این حرفهای پوچ از خود دفاع نمی‌کند. 3
mit Rede strafend, die nichts taugt, und mit Worten, durch die er nichts fördert?
مگر از خدا نمی‌ترسی؟ مگر برای او احترامی قائل نیستی؟ 4
Dazu zerstörst du die Gottesfurcht und thust die Andacht ab, die Gott gebührt.
حرفهای تو گناهانت را آشکار می‌سازد. تو با حیله و نیرنگ صحبت می‌کنی. 5
Denn deine Schuld macht deinen Mund gelehrig, und du erwählst die Sprache Verschmitzter.
لازم نیست من تو را محکوم کنم، چون دهان خودت تو را محکوم می‌کند. 6
Dein Mund verurteilt dich, nicht ich, und deine Lippen zeugen wider dich.
آیا تو داناترین شخص روی زمین هستی؟ آیا تو قبل از ساخته شدن کوهها وجود داشته‌ای و از نقشه‌های مخفی خدا باخبر بوده‌ای؟ آیا حکمت در انحصار توست؟ 7
Bist du als der erste der Menschen geboren und noch vor den Hügeln hervorgebracht?
8
Hast du im Rate Gottes zugehört und die Weisheit an dich gerissen?
تو چه چیزی بیشتر از ما می‌دانی؟ تو چه می‌فهمی که ما نمی‌فهمیم؟ 9
Was weißt du, daß wir nicht wüßten, was verstehst du, das uns nicht auch bewußt wäre?
در میان ما ریش‌سفیدانی هستند که سنشان از پدر تو هم بیشتر است! 10
Auch unter uns sind Greise, sind Ergraute, reicher als dein Vater an Lebenstagen!
آیا تسلی خدا برای تو کم است که آن را رد می‌کنی؟ ما از طرف خدا با ملایمت با تو سخن گفتیم. 11
Sind dir Gottes Tröstungen zu gering, und ein Wort, das sanft mit dir verfuhr?
ولی تو به هیجان آمده‌ای و چشمانت از شدت عصبانیت برق می‌زنند. 12
Was reißt dein Unmut dich fort, und was rollen deine Augen,
تو بر ضد خدا سخن می‌گویی. 13
daß du gegen Gott dein Schnauben kehrst und deinem Munde solche Worte entfahren lässest?
بر روی تمام زمین کدام انسانی می‌تواند آنقدر پاک و خوب باشد که تو ادعا می‌کنی که هستی؟ 14
Was ist der Mensch, daß er rein sein könnte, und daß gerecht dastände der Weibgeborene?
خدا حتی به فرشتگان خود نیز اعتماد ندارد! در نظر او حتی آسمانها نیز پاک نیستند، 15
Selbst seinen Heiligen traut er nicht, und der Himmel ist nicht rein in seinen Augen,
چه رسد به انسان گناهکار و فاسد که شرارت را مثل آب سر می‌کشد. 16
geschweige der Abscheuliche, Verderbte - der Mensch, der Unrecht wie Wasser trinkt!
حال، به حقایقی که به تجربه یاد گرفته‌ام گوش بده. من این حقایق را از خردمندان یاد گرفته‌ام. پدران ایشان نیز همین حقایق را به آنها آموختند و چیزی از آنها مخفی نداشتند، و در سرزمینشان بیگانگانی نبودند که آنها را از راه خدا منحرف سازند: 17
Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich geschaut, das will ich erzählen,
18
was die Weisen berichten unverhohlen von ihren Vätern her.
19
Ihnen war noch das Land allein gegeben, und noch kein Fremdling unter ihnen umhergezogen.
مرد شریر تمام عمرش در زحمت است. 20
“Sein Leben lang ängstigt sich der Frevler und alle die Jahre hindurch, die dem Wüterich aufgespart sind.
صداهای ترسناک در گوش او طنین می‌اندازد و زمانی که خیال می‌کند در امان است، ناگهان غارتگران بر او هجوم می‌آورند. 21
“Schreckenslaute tönen in seinen Ohren, mitten im Frieden überfällt ihn der Verwüster.
در تاریکی جرأت نمی‌کند از خانه‌اش بیرون برود، چون می‌ترسد کشته شود. 22
“Er giebt die Hoffnung auf, dem Dunkel zu entrinnen, für das Schwert ist er ausersehen.
به دنبال نان، این در و آن در می‌زند و امیدی به آینده ندارد. 23
“Er schweift nach Brot umher - wo ist's zu finden? - er weiß, daß ihm bereit gestellt der Unglückstag.
مصیبت و بدبختی مانند پادشاهی که آمادهٔ جنگ است، او را به وحشت می‌اندازد و بر او غلبه می‌کند، 24
“Ihn schrecken Not und Angst; sie packt ihn wie ein König, der zum Sturm bereit,
زیرا او مشت خود را بر ضد خدای قادر مطلق گره کرده، او را به مبارزه می‌طلبد، 25
“weil er seine Hand gegen Gott ausgereckt und dem Allmächtigen Trotz geboten hat.
و گستاخانه سپر ضخیم خود را به دست گرفته، به سوی او حمله‌ور می‌شود. 26
Er stürmte gegen ihn an mit dem Halse, mit den dichten Buckeln seiner Schilde,
مرد شرور هر چند ثروتمند باشد، ولی عاقبت در شهرهای ویران و خانه‌های متروک و در حال فرو ریختن سکونت خواهد کرد 27
“weil er sein Gesicht mit Schmeer bedeckte und Fett ansetzte an der Lende,
28
“sich ansiedelte in verfehmden Städten, in Häusern, die niemand bewohnen sollte, die zu Steinhaufen bestimmt waren.
و تمام ثروتش بر باد خواهد رفت. 29
“Er wird nicht reich, noch hat seine Habe Bestand, und seine Ähre neigt sich nicht zur Erde.
تاریکی برای همیشه او را فرا خواهد گرفت. نفس خدا او را از بین خواهد برد و شعله‌های آتش، دار و ندار او را خواهد سوزانید. 30
“Er entgeht nicht der Umfinsterung; seine Schößlinge dörrt die Flamme aus, und durch seinen Zornhauch vergeht er.
پس بهتر است با تکیه کردن به آنچه که ناپایدار و فانی است خود را گول نزند، زیرا این کار ثمری ندارد. 31
“Er vertraue nicht auf Trug, er irrt sich: denn Trug wird sein Eintausch sein.
قبل از آنکه بمیرد، بیهودگی تمام چیزهایی که بر آنها تکیه می‌کرد برایش آشکار خواهد شد، زیرا تمام آنها نیست و نابود خواهند شد. 32
“Ehe noch sein Tag kommt, erfüllt es sich, und sein Palmenzweig grünt nicht mehr.
او مانند درخت انگوری که میوه‌اش قبل از رسیدن پلاسیده و مثل درخت زیتونی که شکوفه‌هایش ریخته باشد، بی‌ثمر خواهد بود. 33
“Wie der Weinstock stößt er seine Herlinge ab, wirft, wie der Ölbaum, seine Blüte hin.
اشخاص خدانشناس، بی‌کس خواهند ماند و خانه‌هایی که با رشوه ساخته‌اند در آتش خواهد سوخت. 34
“Denn des Ruchlosen Rotte ist unfruchtbar, und Feuer verzehrt die Zelte der Bestechung.
وجود این اشخاص از شرارت پر است و آنها غیر از گناه و نیرنگ چیزی به بار نمی‌آورند. 35
“Mit Mühsal schwanger gebaren sie Unheil, und ihr Schoß bereitet Trug!”

< ایوب 15 >