ایوب 15
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: | 1 |
Et Eliphaz de Théman reprit et dit:
| ای ایوب، فکر می‌کردیم آدم عاقلی هستی، ولی سخنان احمقانه‌ای به زبان می‌آوری. حرفهای تو پوچ و توخالی است. | 2 |
Un sage répond-il par des propos en l'air, et laisse-t-il la tempête gonfler sa poitrine?
| هیچ آدم حکیمی با این حرفهای پوچ از خود دفاع نمی‌کند. | 3 |
Ses arguments sont-ils des mots qui ne disent rien, et des paroles qui ne sauraient lui servir?…
| مگر از خدا نمی‌ترسی؟ مگر برای او احترامی قائل نیستی؟ | 4 |
Bien plus, tu attentes à la crainte de Dieu, et tu entames la dévotion qui s'élève à lui.
| حرفهای تو گناهانت را آشکار می‌سازد. تو با حیله و نیرنگ صحبت می‌کنی. | 5 |
Ta bouche en effet révèle ton crime, quand même tu recours au langage des fourbes;
| لازم نیست من تو را محکوم کنم، چون دهان خودت تو را محکوم می‌کند. | 6 |
c'est ta bouche, et non moi, qui te condamne, et tes lèvres déposent contre toi.
| آیا تو داناترین شخص روی زمین هستی؟ آیا تو قبل از ساخته شدن کوهها وجود داشته‌ای و از نقشه‌های مخفی خدا باخبر بوده‌ای؟ آیا حکمت در انحصار توست؟ | 7 |
Es-tu né le premier des humains, et avant les collines fus-tu mis au jour?
| 8 |
Confident des secrets de Dieu, as-tu accaparé la sagesse?
| تو چه چیزی بیشتر از ما می‌دانی؟ تو چه می‌فهمی که ما نمی‌فهمیم؟ | 9 |
Que sais-tu que nous ne sachions? Qu'as-tu pénétré qui nous soit inconnu?
| در میان ما ریش‌سفیدانی هستند که سنشان از پدر تو هم بیشتر است! | 10 |
Il en est parmi nous qui ont vieilli, ont blanchi, par leur âge ont acquis plus de poids que ton père…
| آیا تسلی خدا برای تو کم است که آن را رد می‌کنی؟ ما از طرف خدا با ملایمت با تو سخن گفتیم. | 11 |
Tiens-tu pour si peu les consolations de Dieu, et la douceur du langage dont on use avec toi?
| ولی تو به هیجان آمده‌ای و چشمانت از شدت عصبانیت برق می‌زنند. | 12 |
Où t'emporte ton cœur? d'où viennent ces roulements d'yeux,
| تو بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 13 |
que tu retournes contre Dieu ta fureur, et exhales de ta bouche ces propos?
| بر روی تمام زمین کدام انسانی می‌تواند آنقدر پاک و خوب باشد که تو ادعا می‌کنی که هستی؟ | 14 |
Qu'est-ce que l'homme, pour être pur? et l'enfant de la femme, pour être juste?
| خدا حتی به فرشتگان خود نیز اعتماد ندارد! در نظر او حتی آسمانها نیز پاک نیستند، | 15 |
Voici, Il ne fait pas fond sur ses Saints mêmes, et le ciel n'est pas pur à ses yeux…
| چه رسد به انسان گناهکار و فاسد که شرارت را مثل آب سر می‌کشد. | 16 |
Combien moins l'abominable, le pervers, l'homme qui boit l'iniquité comme l'eau?
| حال، به حقایقی که به تجربه یاد گرفته‌ام گوش بده. من این حقایق را از خردمندان یاد گرفته‌ام. پدران ایشان نیز همین حقایق را به آنها آموختند و چیزی از آنها مخفی نداشتند، و در سرزمینشان بیگانگانی نبودند که آنها را از راه خدا منحرف سازند: | 17 |
Je veux t'instruire! écoute-moi! et que je te dise ce que j'ai vu,
| 18 |
ce que les sages ont proclamé, sans le cacher, d'après leurs pères:
| 19 |
seuls ils étaient maîtres du pays, et nul étranger ne pénétrait chez eux.
| مرد شریر تمام عمرش در زحمت است. | 20 |
Toute sa vie l'impie est tourmenté, et le nombre de ses ans est caché au méchant.
| صداهای ترسناک در گوش او طنین می‌اندازد و زمانی که خیال می‌کند در امان است، ناگهان غارتگران بر او هجوم می‌آورند. | 21 |
La voix de l'alarme sonne à ses oreilles: en temps de paix, le destructeur va fondre sur lui!
| در تاریکی جرأت نمی‌کند از خانه‌اش بیرون برود، چون می‌ترسد کشته شود. | 22 |
Il ne croit plus possible de sortir des ténèbres; c'est à lui que l'épée vise!
| به دنبال نان، این در و آن در می‌زند و امیدی به آینده ندارد. | 23 |
Il court après du pain: Où [en trouverai-je]? il sait qu'il touche au sombre jour qui est prêt;
| مصیبت و بدبختی مانند پادشاهی که آمادهٔ جنگ است، او را به وحشت می‌اندازد و بر او غلبه می‌کند، | 24 |
la détresse et l'angoisse l'épouvantent, et l'assaillent comme un roi équipé pour la charge…
| زیرا او مشت خود را بر ضد خدای قادر مطلق گره کرده، او را به مبارزه می‌طلبد، | 25 |
C'est qu'il étendit sa main contre Dieu, et qu'il brava le Tout-puissant:
| و گستاخانه سپر ضخیم خود را به دست گرفته، به سوی او حمله‌ور می‌شود. | 26 |
il Lui livra l'assaut d'un front audacieux, serrant les dos hérissés de ses boucliers.
| مرد شرور هر چند ثروتمند باشد، ولی عاقبت در شهرهای ویران و خانه‌های متروک و در حال فرو ریختن سکونت خواهد کرد | 27 |
C'est qu'il se couvrit le visage de sa graisse, et qu'il entoura ses reins d'embonpoint,
| 28 |
et qu'il habite des villes détruites, des maisons inhabitées, destinées à être des ruines.
| و تمام ثروتش بر باد خواهد رفت. | 29 |
Son opulence n'est pas durable, et sa richesse n'est point stable, et ses possessions ne s'étendent point dans le pays;
| تاریکی برای همیشه او را فرا خواهد گرفت. نفس خدا او را از بین خواهد برد و شعله‌های آتش، دار و ندار او را خواهد سوزانید. | 30 |
il n'échappe point aux ténèbres, la flamme sèche ses rejetons, et il périt par le souffle de Sa bouche.
| پس بهتر است با تکیه کردن به آنچه که ناپایدار و فانی است خود را گول نزند، زیرا این کار ثمری ندارد. | 31 |
Qu'il ne se fie pas au mal! il sera déçu! car le mal sera sa rétribution,
| قبل از آنکه بمیرد، بیهودگی تمام چیزهایی که بر آنها تکیه می‌کرد برایش آشکار خواهد شد، زیرا تمام آنها نیست و نابود خواهند شد. | 32 |
qui arrivera avant le terme de ses jours; et ses rameaux ne verdiront plus:
| او مانند درخت انگوری که میوه‌اش قبل از رسیدن پلاسیده و مثل درخت زیتونی که شکوفه‌هایش ریخته باشد، بی‌ثمر خواهد بود. | 33 |
il est comme la vigne d'où se détache le raisin encore vert, comme l'olivier qui laisse tomber sa fleur.
| اشخاص خدانشناس، بی‌کس خواهند ماند و خانه‌هایی که با رشوه ساخته‌اند در آتش خواهد سوخت. | 34 |
Oui, la maison de l'impie devient stérile, et le feu dévore le logis de la corruption;
| وجود این اشخاص از شرارت پر است و آنها غیر از گناه و نیرنگ چیزی به بار نمی‌آورند. | 35 |
ils conçoivent le crime et enfantent la misère, et leur sein tient le mécompte tout prêt.
