ایوب 15
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: | 1 |
Éliphaz de Théman prit la parole et dit:
| ای ایوب، فکر می‌کردیم آدم عاقلی هستی، ولی سخنان احمقانه‌ای به زبان می‌آوری. حرفهای تو پوچ و توخالی است. | 2 |
Le sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d’orient?
| هیچ آدم حکیمی با این حرفهای پوچ از خود دفاع نمی‌کند. | 3 |
Est-ce par d’inutiles propos qu’il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?
| مگر از خدا نمی‌ترسی؟ مگر برای او احترامی قائل نیستی؟ | 4 |
Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.
| حرفهای تو گناهانت را آشکار می‌سازد. تو با حیله و نیرنگ صحبت می‌کنی. | 5 |
Ton iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.
| لازم نیست من تو را محکوم کنم، چون دهان خودت تو را محکوم می‌کند. | 6 |
Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.
| آیا تو داناترین شخص روی زمین هستی؟ آیا تو قبل از ساخته شدن کوهها وجود داشته‌ای و از نقشه‌های مخفی خدا باخبر بوده‌ای؟ آیا حکمت در انحصار توست؟ | 7 |
Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?
| 8 |
As-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?
| تو چه چیزی بیشتر از ما می‌دانی؟ تو چه می‌فهمی که ما نمی‌فهمیم؟ | 9 |
Que sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n’ayons pas?
| در میان ما ریش‌سفیدانی هستند که سنشان از پدر تو هم بیشتر است! | 10 |
Il y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.
| آیا تسلی خدا برای تو کم است که آن را رد می‌کنی؟ ما از طرف خدا با ملایمت با تو سخن گفتیم. | 11 |
Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?…
| ولی تو به هیجان آمده‌ای و چشمانت از شدت عصبانیت برق می‌زنند. | 12 |
Où ton cœur t’entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?
| تو بر ضد خدا سخن می‌گویی. | 13 |
Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!
| بر روی تمام زمین کدام انسانی می‌تواند آنقدر پاک و خوب باشد که تو ادعا می‌کنی که هستی؟ | 14 |
Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?
| خدا حتی به فرشتگان خود نیز اعتماد ندارد! در نظر او حتی آسمانها نیز پاک نیستند، | 15 |
Si Dieu n’a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,
| چه رسد به انسان گناهکار و فاسد که شرارت را مثل آب سر می‌کشد. | 16 |
Combien moins l’être abominable et pervers, L’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!
| حال، به حقایقی که به تجربه یاد گرفته‌ام گوش بده. من این حقایق را از خردمندان یاد گرفته‌ام. پدران ایشان نیز همین حقایق را به آنها آموختند و چیزی از آنها مخفی نداشتند، و در سرزمینشان بیگانگانی نبودند که آنها را از راه خدا منحرف سازند: | 17 |
Je vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j’ai vu,
| 18 |
Ce que les sages ont fait connaître, Ce qu’ils ont révélé, l’ayant appris de leurs pères.
| 19 |
A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n’était encore venu.
| مرد شریر تمام عمرش در زحمت است. | 20 |
Le méchant passe dans l’angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l’impie.
| صداهای ترسناک در گوش او طنین می‌اندازد و زمانی که خیال می‌کند در امان است، ناگهان غارتگران بر او هجوم می‌آورند. | 21 |
La voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;
| در تاریکی جرأت نمی‌کند از خانه‌اش بیرون برود، چون می‌ترسد کشته شود. | 22 |
Il n’espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l’épée qui le menace;
| به دنبال نان، این در و آن در می‌زند و امیدی به آینده ندارد. | 23 |
Il court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l’attend.
| مصیبت و بدبختی مانند پادشاهی که آمادهٔ جنگ است، او را به وحشت می‌اندازد و بر او غلبه می‌کند، | 24 |
La détresse et l’angoisse l’épouvantent, Elles l’assaillent comme un roi prêt à combattre;
| زیرا او مشت خود را بر ضد خدای قادر مطلق گره کرده، او را به مبارزه می‌طلبد، | 25 |
Car il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout-Puissant,
| و گستاخانه سپر ضخیم خود را به دست گرفته، به سوی او حمله‌ور می‌شود. | 26 |
Il a eu l’audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.
| مرد شرور هر چند ثروتمند باشد، ولی عاقبت در شهرهای ویران و خانه‌های متروک و در حال فرو ریختن سکونت خواهد کرد | 27 |
Il avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d’embonpoint;
| 28 |
Et il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.
| و تمام ثروتش بر باد خواهد رفت. | 29 |
Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s’étendra plus sur la terre.
| تاریکی برای همیشه او را فرا خواهد گرفت. نفس خدا او را از بین خواهد برد و شعله‌های آتش، دار و ندار او را خواهد سوزانید. | 30 |
Il ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.
| پس بهتر است با تکیه کردن به آنچه که ناپایدار و فانی است خود را گول نزند، زیرا این کار ثمری ندارد. | 31 |
S’il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.
| قبل از آنکه بمیرد، بیهودگی تمام چیزهایی که بر آنها تکیه می‌کرد برایش آشکار خواهد شد، زیرا تمام آنها نیست و نابود خواهند شد. | 32 |
Elle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.
| او مانند درخت انگوری که میوه‌اش قبل از رسیدن پلاسیده و مثل درخت زیتونی که شکوفه‌هایش ریخته باشد، بی‌ثمر خواهد بود. | 33 |
Il sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.
| اشخاص خدانشناس، بی‌کس خواهند ماند و خانه‌هایی که با رشوه ساخته‌اند در آتش خواهد سوخت. | 34 |
La maison de l’impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l’homme corrompu.
| وجود این اشخاص از شرارت پر است و آنها غیر از گناه و نیرنگ چیزی به بار نمی‌آورند. | 35 |
Il conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.
