ایوب 14

1 انسان چقدر ناتوان است. عمرش کوتاه و پر از زحمت است.

人為婦人所生， 日子短少，多有患難；

2 مثل گل، لحظه‌ای می‌شکفد و زود پژمرده می‌شود و همچون سایهٔ ابری که در حرکت است به سرعت ناپدید می‌گردد.

出來如花，又被割下， 飛去如影，不能存留。

3 ای خدا، آیا با انسانهای ضعیف بایستی اینچنین سختگیری کنی و از آنها بخواهی تا حساب پس دهند؟

這樣的人你豈睜眼看他嗎？ 又叫我來受審嗎？

4 چطور انتظار داری از یک چیز کثیف چیز پاکی بیرون آید؟

誰能使潔淨之物出於污穢之中呢？ 無論誰也不能！

5 روزهای عمر او را از پیش تعیین کرده‌ای و او قادر نیست آن را تغییر دهد.

人的日子既然限定， 他的月數在你那裏， 你也派定他的界限，使他不能越過，

6 پس نگاه غضب‌آلود خود را از وی برگردان و او را به حال خود بگذار تا پیش از آنکه بمیرد چند صباحی در آرامش زندگی کند.

便求你轉眼不看他，使他得歇息， 直等他像雇工人完畢他的日子。

7 برای درخت امیدی هست، چون اگر بریده شود باز سبز می‌شود و شاخه‌های تر و تازه می‌رویاند.

樹若被砍下， 還可指望發芽， 嫩枝生長不息；

8 اگر ریشه‌هایش در زمین فرسوده شود و کنده‌اش بپوسد، باز مانند نهال تازه نشانده‌ای به مجرد رسیدن آب از نو جوانه زده، شکوفه می‌آورد.

其根雖然衰老在地裏， 幹也死在土中，

9

及至得了水氣，還要發芽， 又長枝條，像新栽的樹一樣。

10 ولی وقتی انسان می‌میرد، رمقی در او باقی نمی‌ماند. دم آخر را برمی‌آورد و اثری از او باقی نمی‌ماند.

但人死亡而消滅； 他氣絕，竟在何處呢？

11 همان‌طور که آب دریا بخار می‌گردد و آب رودخانه در خشکسالی ناپدید می‌شود، همچنان انسان برای همیشه بخواب می‌رود و تا نیست شدن آسمانها دیگر برنمی‌خیزد و کسی او را بیدار نمی‌کند.

海中的水絕盡， 江河消散乾涸。

12

人也是如此，躺下不再起來， 等到天沒有了，仍不得復醒， 也不得從睡中喚醒。

13 ای کاش مرا تا زمانی که خشمگین هستی در کنار مردگان پنهان می‌کردی و پس از آن دوباره به یاد می‌آوردی. (Sheol h7585)

惟願你把我藏在陰間， 存於隱密處，等你的忿怒過去； 願你為我定了日期，記念我。 (Sheol h7585)

14 وقتی انسان بمیرد، آیا دوباره زنده می‌شود؟ من در تمام روزهای سخت زندگی در انتظار مرگ و خلاصی خود خواهم بود.

人若死了豈能再活呢？ 我只要在我一切爭戰的日子， 等我被釋放的時候來到。

15 آنگاه تو مرا صدا خواهی کرد و من جواب خواهم داد؛ و تو مشتاق این مخلوق خود خواهی شد.

你呼叫，我便回答； 你手所做的，你必羨慕。

16 مواظب قدمهایم خواهی بود و گناهانم را از نظر دور خواهی داشت.

但如今你數點我的腳步， 豈不窺察我的罪過嗎？

17 تو خطاهای مرا خواهی پوشاند و گناهانم را پاک خواهی نمود.

我的過犯被你封在囊中， 也縫嚴了我的罪孽。

18 کوهها فرسوده و ناپدید می‌شوند. آب، سنگها را خرد می‌کند و به صورت شن درمی‌آورد. سیلابها خاک زمین را می‌شوید و با خود می‌برد. به همین گونه تو امید انسان را باطل می‌سازی.

山崩變為無有； 磐石挪開原處。

19

水流消磨石頭， 所流溢的洗去地上的塵土； 你也照樣滅絕人的指望。

20 او را از توان می‌اندازی و پیر و فرتوت به کام مرگ می‌فرستی.

你攻擊人常常得勝，使他去世； 你改變他的容貌，叫他往而不回。

21 اگر پسرانش به عزت و افتخار برسند او از آنها اطلاع نخواهد داشت و اگر به ذلت و خواری بیفتند از آن نیز بی‌خبر خواهد بود.

他兒子得尊榮，他也不知道， 降為卑，他也不覺得。

22 نصیب انسان فقط اندوه و درد است.

但知身上疼痛， 心中悲哀。